Ұлы дала (өлең)

Асқар шыңға қол созған азаппенен.
Алтын басты арландай ғажап, ерен.
Қашап салған шебердің мүсініндей.
Ұлт туылды ұлы боп Қазақ деген.

Сары арқа сал - сері сәні ме еді.
Мойынқұмды тербеген әні ме еді.
Талай талант тумастан кетер ме еді.
Ту тікпесе Керей мен Жәнібегі.

Расында бақтың салмағы салмағы бар.
Сондықтан ажалдың өз алмағы бар.
Тату елдің бұзылды тыныштығы.
Қылыш сайлап қияда қалмағы бар.

Тағдыр салса, қарамас тоңғаныңа.
Қаңбақ - ырыс, жолдас боп қонғанына.
Құйрығына жармасып, берекенің.
Кез боп шықты кесірмен жоңғарына.

Көңіл төгіп, күйменен күздің жасын.
Жырау жоқтап бастайтын сөздің басын.
Алты Алаштың ардағы Абылайлап.
Қосқан еді үш бөлек жүздің басын.

Ия, солай жалғады керуенін.
Жараға жыл, уақыт та беруде емін.
Қыз Жібекті Төлеген аңсап күнде.
Ғашық еркін салатын серуенін.

Айналдырып ол күнді елесіне
Ерік кетті өткеннің кемесіне.
Кісенге құрықталған құлын құсап.
Құл болып тағы қалды КЕҢЕСІНЕ.

Жиылып желтоқсанда жау етегі.
Жастан - жыр, қаннан қызыл бау етеді.
Сілкіп тастап тарихты желбіреген.
Көк туға осынау жұрт тәу етеді.

Қалайша санамайсың мұны ғажап!
Ұрпағым, тегім менің, ұлым азат!
Ғасырдың жұтылмаған тозағына.
Ұлы дала, Ұлы ел, Ұлы қазақ!

Маңғыстау облысы, Түпқараған ауданы,
Форт - Шевчкенко қаласы, Баутин ауылы,
"Ақбота"балабақшасының тәрбиешісі
Г. Байсеитова