Шарап, сенде бар жүзімнің ашу, кегі, ызасы. Саған басын тұрады иіп дастарханның жүз асы. Жасайсың сен ырду - дырду той - тамаша, сауық кеш, Сол сауықты өзің және бірінші боп...

Шалғайын шалқар малшыған Бұлт келді, Көктен кір кетті. Топырлап ұрған тамшыдан Топырақ иісі бұрқ етті....

Ғашықтық жайын қозғама, Қозғауды мақұл көрмес ем, Ол жайлы саған боз бала, Білгенмен ақыл бермес ем!...

Ақындық шығар айыпты, Әлі білмен себебін. Өлеңге айтып қойыппын Өмірдің айтпа дегенін....

О, тіршілік! Не берсең де арнап бер, Алтын балық ілінетін қармақ бер! Бақыт бер де, Бармақтай сол бақытты Басып тұрар батпандай бір салмақ бер!...

Өзіңсің – басыма құт, қосыма құт, Өзіңсің – жасыл уақыт, асыл уақыт, Сапарда жүргенімде сарғайып мен, Сағынып күте берсең, осы – Бақыт!...

Басталмаған қаланың дастаны әлі Бірінші жыл дала деп жас тамады. Бірінші жыл ауылы естен кетпей, Бесінші жыл қимайды астананы....

Алдап - сулап, Абайсызда жылыстар Айла - уақытқа кейде адамның жыны ұстар. Бір нәрсеге жіпсіз сені байлайды Желісі бар Жемісі жоқ жұмыстар....

Жал - жая ма? Қадірлеген атамыз. Коньяк па? Аздап дәмін татамыз. Бәрін қойып дастарханға, О тоба! Нан қоюды ұмытып кетіп жатамыз....

Адам жаны өрілмеген таспадан. Адам – адам. Ұға ма оны тас надан. Он баласы бар ананы бүгінде Он есе сыйлау керек басқадан!...