ойын сауық отауы
Қайғылы сұлуға
03.05.2016 3 150 0 Дауыл

Қайғылы сұлуға

Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев

Көркің хор, періште еді сенің жаның,
Ойлаушы ең күні - түні көк аспанын.
Мінезін адамзаттың сынамаққа,
Мезгілді орын ғып ең бұл жалғанын.
Байқадың алыс - жақын тегіс жайын,
Жанашыр ата - ана һәм ыңғайын.
Көзі жоқ кеудесінде өңшең соқыр
Бір көрді сені адаммен қарапайым.
«Қара жер, көкті ойлама, орның,- деді,-
Қара тас мәңгі өлік құрбың,- деді.
Хайуандай бір қазыққа арқандай сап,-
Құр енді, жануарым, тұрдың»- деді,-
Көрдің ғой, жақынында қан болмады,
Қазаққа қыз арқандау таң болмады.
Жан - жаққа мұңды көзбен қарасаң да,
Сен үшін жанын қияр жан болмады.
Солма енді, жерлік емес, жұмақтық гүл,
Шекпе азап, жауыздардан енді құтыл.
Бере алмас саған баға өңшең өлік,
Көкке ұш, асылыңа қайт, періште бол

Бақа мен өгіз Бақа мен өгіз
Қарасаң, тым - ақ көп Көре алмас іші тар. Несі артық, бізден деп, Салыспақ жұрт та бар.
Қысырақтың үйірі Қысырақтың үйірі
- Бағасың! - деді бастығым, - Бақпаймын! - дедім, бала едім. Артым бос, айтар тасбуын, Жоқ - тұғын менің дәлелім.
Шал мен жұмыскер Шал мен жұмыскер
Шал қайтты малайымен пішен шауып, Бәлені сезе ме адам тұрған бағып. Орманмен кешкітұрым келе жатты, Баратын елге тура бір жол тауып.
Бұлбұл мен есек Бұлбұл мен есек
Бір күні бұлбұл құсты есек көрді, Қасына сөз айтпаққа жақын келді: «Сыртыңнан сайрағыш деп жұрт мақтайды, Тыңдайын, достым, біраз сайра, - деді. -
Аққу, шортан һәм шаян Аққу, шортан һәм шаян
Жүк алды Шаян, Шортан, Аққу бір күн, Жегіліп, тартты үшеуі дүркін - дүркін. Тартады Аққу көкке, Шаян кейін, Жұлқиды суға қарай Шортан шіркін.
Жаралы жан Жаралы жан
Cap дала бейне өлік сұлап жатқан, Көбіндей ақ селеулер бетін жапқан. Тау да жоқ, орман да жоқ, өзен де жоқ, Сәуле емес, қан шашып тұр күні батқан.
Пікірлер (0)
Пікір білдіру
Ақпарат
Қонақ,тобындағы қолданушылар пікірін білдіре алмайды.
×