Бір күні жас жұбайлар бірге тамақтанып отырады. Бір кезде үйінің есігін біреу қағыпты. Әйел есікті ашып қараса, бір кедей кісі нан сұрап келіпті....

– Адам тумысынан жаман болып тумайды, оны жаман да, жақсы да ететін өскен ортасы, – дейді ол....

... Қарасаңдаршы, Қаншама достан айрылдық... Біріміз нағыз, Біріміз жалған қайғырдық.... Тазалайықшы Ынтымық деген айдынды, Қалыпқа түспей тұрғанымызда маймылдық... – дейді....

Әйелімді қасыма жақындатпаңдаршы... Лев Толстойдың өмірден өтіп бара жатқандағы ең соңғы сөзі осы болды....

Баяғыда бір үндіс қарт немересіне өмірлік шындық туралы әңгімелепті....