Мұқағали Мақатаев " Ғашықпын" өлеңі

Сезбейсің ғой, сезбейсің ғой сен мені...
Көрмейсің ғой кереметті мендегі.
Түсінсеңші сарсаң болған пендені,
Түсінсеңші!
Ақыл-ойым кем бе еді?!
Hегe бұлай?
Heгe жүрміз көңілсіз?
Кетем бе деп қапаланып өмірсіз
Шын ғашықпын, шын ғашықпын сол адамға
Мен болмасам, бола ма сол аман ба?
О, Тәңірім неткен жан едің
Жүрегің еттен бе әлде қоладан ба
Шын ғашықпын несіне оны жасырамын
Алтын ғой оның әр бір тал шашы маған
Сырымды айтып ән арқылы өзіңе
Сүйдім сәулем құлақ салшы сөзіме
Кездескенде күлімдеші сен маған
Кім қызықпас мөлдір қара көзіңе
Жаным, сені еш бір жаңға қимаймын
Сені көрсем бұл әлемге симаймын
Бір сен үшін осы әнді арнаймын
Сен үшін дала гүлін жинаймын
Бір-ақ бұл өмірде қыздар деген көп екен
Көп болғанымен бұрынғысы жоқ екен
Аққу болып, көктем болып келші сен
Көп кідірмей жауабыңды берші сен
Жүрегің тастан ба әлде мұздан беді
Әлде менен жақын бір жан бар ма еді
Көңілімді суыттың үнсіз қалып
Мен енді жұмбаққа айналсам қызғанба енді
Қызғанба енді біреумен билесемде
Шақыра ғой басқаны биге сенде
Мен жүрейін жанында жат біреудің
Өлең оқып берейін сүймесем де
Ішімнен ондай ешкім жоқ десем де
Басқа жанды бақытты етпесем бе
Қайғыдан қалай аман жүр екен деп
Қайран қалам қасірет шекпесем де
Кетер болсаң тезірек ұмыт бәрін
Көз алдымда тұрмасын қылықтарың
Ұмыт бәрін жиам деп әуре болма
Таңғажайып сәулесін сынықтарын
Кездерді ұмыт бөлмеде симай күлген
Кездерді ұмыт ерекше силай білген
Өкпелеймін сені осылай сүйгендіктен
Шынымды айтсам, мен сені ешкімге де қимайды екем
Шәміл досым қал жағдайымды білесің бе?
Білмейсің
Қайтерімді кім сенеді
Он жетімде өшіріп алған отым
Қайтер ең қайта қарып жүрсе мені
Мәлім ғой саған менің маубастығым
Сабырсыз аузы күйген албастымын
Кесемді алдыменен үрлеп алам
Ыстық шайді аузыма алмас бұрын
Ойласам талай-талай қыр басыппын
Достым деп доңызбен де мұңдасыппын
Шәміл-ау қалың достан қалдын сен-ақ
Қайтер ең мен шын ғашықпын
Кеше мен махаббатқа ішіп бардым
Бардым дағы отырдым қарсы қарап
Ол да отыр түрі жоқ хал сұрамақ
Сұқтанғаны жат көзіне жасқандым да
Тайып тұрдым қашанғы хал шыдамақ
ШӘміл-ау Шәмші қайда?
Шәмші қайда Шәмшіге айт тағы да бір таңдандырсын
Жандандырсын жүректі жандандырсын
Мәңгі өлмейтін махаббатым айта жүрсін
Мәңгілік өлмейтұғын ән қалдырсын
Бүгін және махаббат қарамады
Қарамады жанымды жаралады
Шәміл ау білесің бе?
Шын махаббат осылай қарамаудан жаралады
Мейлі ол қарамасын, түсінбесін
Осылай асқақ болып кешірмесін
Бастан ауып бара жатқан тал тұсымда
Тағдырым көлеңкесін түсірменсін
Қазір түн, көктем түні маужырап тұр
Отырмын жазбай, сызбай қалжырап тұр
Тереземнің алдында кәрі қайың
Көктей алмай бұтағы салбырап тұр
Ай, қайран күндер, сайран күндер...

№18 Мәлік Ғабудуллин орта мектебінің 10-сынып оқушысы Сейіт Баян.