Жамбылға
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
...Жан аға! Шықтым өлімнен,
Хәлімді менің көрсейші.
Жаның нұрға көмілген,
Нұрыңнан ұшқын берсейші!..
...Жан аға! Шықтым өлімнен,
Хәлімді менің көрсейші.
Жаның нұрға көмілген,
Нұрыңнан ұшқын берсейші!..
Жамбылға жан аға Мағжан Жұмабаевтың өлеңдері Жамбылға өлеңі Мағжанның поэзия әлемі Жұмабаевтың өмірбаяны
Сүйінбай ақынның Жамбылға берген батасы
О, Жамбыл, бата дедің, бердім саған, Бақытты, өмірлі бол, жүргін аман. Батасын ат орнына берді ғой деп, Қоймағын былай шығып кінә маған.
Сарыбай бидің Жамбылға берген батасы
Ау, Жамбыл, бата сұрап келіп қапсың, Қобыз тастап, қолыңа домбыра апсың Өлеңіңнің арасынан қыл өтпесін, Алдыңнан інжу - маржан өзен ақсын.
Жолға шықтым бір жым-жырт түнде жалғыз
Жолға шықтым бір жым - жырт түнде жалғыз, Тастақ жол жарқырайды буға амалсыз. Елсіз жер тұрғандай боп хаққа мүлгіп, Сөйлесіп ымдасқандай көкте жұлдыз.
Қайғылы сұлуға
Көркің хор, періште еді сенің жаның, Ойлаушы ең күні - түні көк аспанын. Мінезін адамзаттың сынамаққа, Мезгілді орын ғып ең бұл жалғанын.
Жас Мағжанға
Мағжан депті біздің Бәкең баласын, Қарашығым, бүлдірген бөбек, адасым! Сұрайсың ғой: «Қайдан келдің, аға?- деп, Енді қайда жол тартып сен барасың?»
Адамдық диқаншысы
Адамдық диқаншысы қырға шықтым, Көлі жоқ, көгалы жоқ құрға шықтым. Тұқымын адамдықтың шаштым, ектім, Көңілін көгертуге құл халықтың.