Еркеш Дарибай - Өкінбе

Бір торғай жем іздеп жүріп құсшының құрған торына түседі. Қолымен қыса ұстаған құсшыдан құтылудың амалын іздеген торғай: - Мені жібер. Кішкентай

Жақсы көру – жер бетіндегі ең ұлы қасиет. Жолыңдағы әр адамды жақсы көріп үйрен, тіпті дұшпаныңды да.

Бәрі бала жас еді, Бәрі ұйқыда мас еді Барлық қазақ баласы. Сонда ішінен жарқ етіп, Ақыл ойын сарп етіп, Жөн бастаған данасы!

Бір адам жүреді екен тұзақ құрып, Бір торғай ұстап алды сүйтіп жүріп, Балаларға сатайын деп ойлапты, Торғайды жазып алып ұстап тұрып.

Әке, сенің жасыңнан асып барам. Кезі - кезі келгенде тасып та алам, Кезі - кезі келгенде жасып қалам, Мына өмірге, бәрібір, ғашық балаң.

Шыда, шыда Шыдай түс, шыда тағы Шыдамдыны мына өмір ұнатады Үміттің Кұлан иек қула таңы, Әйтеуір бір атады, бір атады... Өкінбе, өкпелеме, бүгініңе,