ойын сауық отауы
Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы
02.04.2016 11 365 0 Дауыл

Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы

Өлеңдер
Абай Құнанбаев

Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы,
Боқтан сасық боласың өлсең тағы.
Мені мен сен тең бе деп мақтанасың,
Білімсіздік белгісі — ол баяғы.

Кеше бала ең, келдің ғой талай жасқа,
Көз жетті бір қалыпта тұра алмасқа.
Адамды сүй, алланың хикметін сез,
Не қызық бар өмірде онан басқа?!
Абай Құнанбайұлының басқа өлеңдерін қарау

Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма? Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма?
Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма? Баяғы күш, баяғы түсің бар ма? Алды үміт, арты өкініш алдамшы өмір, Желігін жерге тықпас кісің бар ма?!
Көк ала бұлт сөгіліп Көк ала бұлт сөгіліп
Көк ала бұлт сөгіліп, Күн жауады кей шақта. Өне бойы егіліп, Жас ағады аулақта.
Жүрек — теңіз, қызықтың бәрі — асыл тас Жүрек — теңіз, қызықтың бәрі — асыл тас
Жүрек — теңіз, қызықтың бәрі — асыл тас, Сол қызықсыз өмірде жүрек қалмас. Жүректен қызу - қызба кете қалса, Өзге тәннен еш қызық іс табылмас.
Ерекше естен кетпес қызық қайда Ерекше естен кетпес қызық қайда
Ерекше естен кетпес қызық қайда? Жолығатын қыз қайда терең сайда? Сұлулығын қояйын, мінезі артық, Ақылды, асыл жүрек, сөзі майда.
Балалық өлді, білдің бе? Балалық өлді, білдің бе?
Балалық өлді, білдің бе? Балалық өлді, білдің бе? Жігіттікке келдің бе? Жігіттік өтті, көрдің бе?
Жасымда ғылым бар деп ескермедім Жасымда ғылым бар деп ескермедім
Жасымда ғылым бар деп ескермедім, Пайдасын көре тұра тексермедім. Ер жеткен соң түспеді уысыма, Қолымды мезгілінен кеш сермедім.
Пікірлер (0)
Пікір білдіру
Ақпарат
Қонақ,тобындағы қолданушылар пікірін білдіре алмайды.
×