Ал ішіңдер, бұл – қымыз
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
Ал ішіңдер,
Бұл - қымыз.
Бұл қымыздың арғы атасын сұрасаң,
Құлаша қулық бие сүті еді,
Томсарған ер қазақтың асы еді.
Бұл қымызды кім ішсін?
Бұл қымызды
Айлы күні айналған,
Бұлтты күні толғанған,
Құрығын қу найзадай таянған,
Томсарған ер қазақтың өзі ішсін!
Ал ішіңдер,
Бұл - қымыз.
Бұл қымыздың арғы атасын сұрасаң,
Құлаша қулық бие сүті еді,
Томсарған ер қазақтың асы еді.
Бұл қымызды кім ішсін?
Бұл қымызды
Айлы күні айналған,
Бұлтты күні толғанған,
Құрығын қу найзадай таянған,
Томсарған ер қазақтың өзі ішсін!
Медеудің айтқандары
Сұрасаң арғы атамды ер Пұсырман, Жақсы болмағы адамның пиғылынан. Ойна, күл жас күніңде деп айтамын, Пайда жоқ өлгеннен соң жиған малдан...
Аш қарын жұбана ма майлы ас жемей?
Аш қарын жұбана ма майлы ас жемей? Тоқ тұра алмас дәмдіден дәмді іздемей. "Бір тойған — шала байлық" деген қазақ, Ет көрінсе, қайтеді күйсей бермей?
Дастарқан үстінде
(Өзбек жігітіне) Ойға жыр, көңілге күй, жанға тыныс, Айналаң алма - өрік, алда қымыз. Асан атам аңсаған Жерұйығы, Жігітім, жақсы ә, біздің Алматымыз?
Ақын ініме
Азырақ құлағын сал, ақын інім, Ойымыз, рухымыз жақын, інім. «Ағалық правосын қолыма алып, Келемін айтайын»,— деп ақыл, інім!