Біз жүрміз

Біз жүрміз.
Сені сағындым.
Есіктен кіретін алып-ұшып,
Отырмын жаным құшып,
Сен дегенде тәнім ысып.
Көрінбейсің,
Көңілің көк аспанның көгіндей тың.
Өр ғой деп ем,
Жүрегім "төрім"-дейтін.
"Ерім"- дейтін күнді ойлап, қиялдаушы ем,
Бақытты - сезім кейпім.
Сағыныстық.
Бал - бақтың дәмін ішіп,
Жанарлар жанып,
Ұшып,
Қомағай халің - құшақ қысып,
Бізден алыс ар кетті әрі құсып.
...Ағарамыз ертең деп басу айтып,
Ойнап жатыр көк белде жасын қайтіп?
Тасқындайын көңіл де екпінімен,
Басылмай тұр.
Шашырап нұр,
Сені ойласам жайқалып атырап бір,
Елестесең дүр етіп жапырақ-гүл,
Ана жерде ұят тұр қарғыс айтып:
"Ақымақ кіл".
Ақымақ кіл...
Жан-жүйе жүрегім-ау!
Тамырың жақын-ақ бір.
Болса да алыс арамыз,
Байланыс қатынап тұр.
Кенеттен шорт кестің шешіміңді,
Мен болсам ардақ тұтып есіміңді...
Қайтемін кінәлап құр,
Сендік сенім әзірше тұралап тұр.
Осы мені айналып,
Бір сор қуалап жүр...
...Таңым атып,
Көңілсіз күнім шығып.
Адамдарға танытам күлген сиық.
Өмірдің өзі - күйік,
Армандар алыс, биік.
Жалғанды жалғандықпен
Жүрміз біз, осылай сүйіп...

Авторы: Тамаша Қойшыбайтегі Омарқызы