Өзеннің суын жел тербеп
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
Өзеннің суын жел тербеп,
Ақ төсін керіп шайқалад.
Біресе ауыр күрсініп,
Біресе тынып жай табад.
Жағаға біткен кербез тал
Ақтөсін керіп шайқалад.
Мінезіне кербездің
Кім бәлен деп айта алад.
Суға бетін сүйсін деп,
Бір беріп, тағы қайта алад.
Өзеннің суын жел тербеп,
Ақ төсін керіп шайқалад.
Біресе ауыр күрсініп,
Біресе тынып жай табад.
Жағаға біткен кербез тал
Ақтөсін керіп шайқалад.
Мінезіне кербездің
Кім бәлен деп айта алад.
Суға бетін сүйсін деп,
Бір беріп, тағы қайта алад.
Қырда
Күңіреніп қырда отырып көкірек кернеп, Ән салдым домбыра алып ырғап, тербеп. Аузымнан өлеңімді қағып алып, Ызыңдап кетті жаттап асау жел кеп.
Ішім еріп
Ай жарық, нұры балқып тұрған түні, Жарасып, жалтылдасып жұлдыз сыны. Шағылда ыңсыз - дыңсыз қыбырлаған, Дейтін - ақ секілденіп әлдекімі.
Сағына түссін дедің бе
Жүректі тербеп бал сезім, қоштастым сонда дірілдеп. Аузымнан шықпай бар сөзім, ішімнен тұрдым "күнім" деп.
Тоқаевқа еліктеу
Ақ пимамды кие салып, кеттім базарға қарап, Татар алад, татар сатад: құран, арақ, жуид, тарақ. Алла әкпар... сахарин бар... деп мәзін айтады азан,
Құмған алған...
Құмған алған, Суға барған, Сұлуымды сағындым. Сырғаланған, Қуған арман. Құлынымды сағындым.