04.05.2016 2 364 0 Дауыл

Ағажан

Өлеңдер

Мұқағали Мақатаев

Әбілмәжін Жумабаевқа
Жүр едім айыға алмай көптен бері,
Қандай күш айықтырып кеткен мені?!
Жаураған жауқазын ем бөктердегі,
Жып - жылы қайдан соқты көктем лебі?!
Ұмыт боп ұнатқаным, жек көргенім,
Қауіппен күн мен түнді өткергемін...
Бұзаудын, тіліндей - ақ ала қағаз,
Ағадан ұшып жеткен кептер ме едің?!
Оңалмай жүргенімде ісім көптен,
Шағымда сағым сынып, күшім кеткен,
Ағаның қарлығашы інісіне
Ақ қанат періште боп ұшып жеткен.
Ағажан, жылы сөзің - дәрі маған.
(Дәрігердің шипасы дарымаған!)
Ағажан, жан екенсің жаның адал!
Ит екем ақ - қараны танымаған...
Жақсы менен жаманның арасында,
Жаным менің жәй таппай таласуда...
Ағажан, «Бәрінен де айық!» депсің,
Айығамын, ағажан, нанасың ба?..

Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2

Оқи отырыңыз

Сен әлі тірі ме едің?

О, Махаббат! Сен әлі тірі ме едің!? Көзімнен ғайып болған күнім едің, Гүлім едің... Елтіген түнім едің, О, Махаббат! Сен әлі тірі ме едің!?

Махамбеттер, Абайлар - ай

Өмірдің қысы, жазы, көктемдері, Қысылтаяң шақтары, өткелдері, Адамның аққан қаны, төккен тері, Мұратқа жетпегені, жеткендері – Жанымды жеп жүр менің

Махаббат диологы

- Құс боп ұшып жоғалсам, не етер едің? - Сені іздеумен мәңгілік өтер едім. - Отқа түсіп өртенсем, не етер едің? - Күл боп бірге соңыңнан кетер едім.

Көктемде

Мына келген көктем бе?! Сүйісуде кептерлер. Көз ұшында, көк белде, Түйісуде көк пен жер.

Ақынның ауылы

Сол маңға соға алмадым көптен бері, Күз бе еді?! Есімде жоқ, көктем бе еді?! Есімде тек - даланың өкпек желі, Есімді алып, құшақтап, өпкен мені, Сол

Қырық деп соқты ағаның асыл жүрегі

Ұл менен қызы құдірет, күшке балаған Адамның бәрі туады асыл анадан. Анаңыз бір кез сізге де тірлік сыйлатып, Қырыққа кепсіз, мінеки, сіз де, ағажан.