Басымнан қорқам
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Мен басымнан қорқамын атом ба деп,
Бір әлемет жасалып жатыр ма деп.
Мұндай - дағы сұрапыл тап болар ма,
Өзі болған өзімен пақырға кеп.
Мен басымнан қорқамын атом ба деп.
Белгісіз элементтер миымда ойнап,
Миым қайнап барады, миым қайнап.
Белгісіз ғалымдарға мекен болып,
Өз денеме өз басым бұйырмай ма?!
Бұл ғаламның түбіне жететіндей,
Сұмдық - сұмдық сынаулар өтетіндей.
Мен басымнан қорқамын, мен болмасам,
Aтoм - миым жарылып кететіндей.
Жүрген жан ем байымай; тапшысынбай,
Сарсаң болдым ертегі бақсысындай.
Басым қалды жасырын полигон боп,
Өзім тұрмын мақтаулы сақшысындай.
Мен басымды жасырам, жасырам кеп;
Миымдағы сынаулар басылар деп.
Мен миыма сенемін ажал болмай,
Дүниеге шуақ боп шашылар деп!
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Мен басымнан қорқамын атом ба деп,
Бір әлемет жасалып жатыр ма деп.
Мұндай - дағы сұрапыл тап болар ма,
Өзі болған өзімен пақырға кеп.
Мен басымнан қорқамын атом ба деп.
Белгісіз элементтер миымда ойнап,
Миым қайнап барады, миым қайнап.
Белгісіз ғалымдарға мекен болып,
Өз денеме өз басым бұйырмай ма?!
Бұл ғаламның түбіне жететіндей,
Сұмдық - сұмдық сынаулар өтетіндей.
Мен басымнан қорқамын, мен болмасам,
Aтoм - миым жарылып кететіндей.
Жүрген жан ем байымай; тапшысынбай,
Сарсаң болдым ертегі бақсысындай.
Басым қалды жасырын полигон боп,
Өзім тұрмын мақтаулы сақшысындай.
Мен басымды жасырам, жасырам кеп;
Миымдағы сынаулар басылар деп.
Мен миыма сенемін ажал болмай,
Дүниеге шуақ боп шашылар деп!
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Көңілім, неге жасисың
Көңілім, неге жасисың? Миым, неге ашисың? Ой түбіне жете алмай, Жүректі тырнап қасисың.
Мен қорқамын
Мен қорқамын: екеуімізге арманның да, таңдардың да ортағын; қуаныштың, жұбаныштың ортағын; жолдардың да, ор - жардың да ортағын;
Қырықта дәнеңе жоқ дара тұрған
Қырықта дәнеңе жоқ дара тұрған, Баяғы бала мінез, бала тұлғам. Дәл осылай он алты жасымда мен, Басымнан түн өткеріп, таң атырғам.
Қара өлең
Қалқам, Мен Лермонтов, Пушкин де емес, Есенинмін демедім ешкімге мен, Қазақтың қара өлеңі - құдіретім, Онда бір сұмдық сыр бар естілмеген.
Соқ, жүрек!
Қалай - қалай соғады, қан - жүрегім?! Соғасың, әлі өмірің бар білемін. Дем ала «әй, байғұсым, дем ала ғой. Бұл тірлікте құм арым қанды менің.
Менің анкетам
- Туған жерің? - Ұланымын, Қарасаз деп аталатын ауылдың. - Туған жылың? - 1931. Құрдасымын Шәмілдің. - Жынысың кім? - Еркекпін ғой, еркекпін! Және -