Әкеме
Өлеңдер
Фариза Оңғарсынова өлеңі
Әкеме
Әкем біреу, анам да біреу менің,
Мен жығылсам сүйенер тіреулерім.
Олар барда мереке, көрген емен
Қабақтарын шытқанын, түнергенін.
Менің досым әкесін жек көреді,
«Бізбен ісі жоқ оның» деп сөгеді,
Жамандайды сыртынан, тістенеді,
Бір - біріне бітпейді өкпелері.
Дос тапса да адамдар, тапса - дағы,
Әке жалғыз, табылмас ақшаға да,
Жамандасаң әкеңді, саған әкеп,
Жақсы әкесін бере ме басқа бала.
Әке – білек, саусағы – балалары,
Қан тамырмен жалғасқан аралары,
Ана - тамыр бойымен бәріне де,
Тіршіліктің жылуы таралады.
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Әкеме
Әкем біреу, анам да біреу менің,
Мен жығылсам сүйенер тіреулерім.
Олар барда мереке, көрген емен
Қабақтарын шытқанын, түнергенін.
Менің досым әкесін жек көреді,
«Бізбен ісі жоқ оның» деп сөгеді,
Жамандайды сыртынан, тістенеді,
Бір - біріне бітпейді өкпелері.
Дос тапса да адамдар, тапса - дағы,
Әке жалғыз, табылмас ақшаға да,
Жамандасаң әкеңді, саған әкеп,
Жақсы әкесін бере ме басқа бала.
Әке – білек, саусағы – балалары,
Қан тамырмен жалғасқан аралары,
Ана - тамыр бойымен бәріне де,
Тіршіліктің жылуы таралады.
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Ақ мамам
Еркелесем, күлімдейтін, ұрысқаны білінбейтін. Маңдайымнан иіскеп менің, «Құлыншағым, күнім!»- дейтін
Мен оның құшағында
Мен оның құшағында, ол сенің құшағыңда - алдаймыз өзімізді және... ол байғұстарды; Біз бұлай азаптап ек қай дұшпанды?!
Мен өзімнің жауларымды өле қал деп ешқашан
Мен өзімнің жауларымды өле қал деп ешқашан қарғамаймын, Не өксітіп кетсін деп армандаймын. Қайғы болсын дер едім жан ашығыш, ойшылдау боп кетесің
Мынау қолым, басым мынау
Мынау қолым, басым мынау, жүрегімде - тосын әнім; Жүзім күңгірт, шашым қырау, неде болса, осы барым. Көзбен көрем, үйренемін, ол да менің бір