Қызғаныш
Өлеңдер
Фариза Оңғарсынова өлеңі
Қызғаныш
Мен қайтсем екен?
Мынау денем өртеніп, барады ысып.
Кетсем бе әлде сандалып арақ ішіп?..
Менен гөрі бақытты - ау әркімдердің
итаяғын жалаған қара күшік.
Сенсіз өмір өмір ме? Құрысын бәрі!
Өлген артық мұнан да дала құшып.
Әлде сенің ызаңнан
қыз біткеннің барлығын қорласам ба?
Шашсам ба екен өмірді оңға - солға?
Бақ құсымды басқадан іздесем бе,
бағыма сен бұлбұл боп қонбасаң да?
Біреулерге бір күндік бақыт болып,
біреулерге қайғы боп орнасам ба?
Мынау қырсық дүние басар ма екен
қисық кеткен аяғын оңға сонда?..
Быт - шыт болды - ау
сонау менің ләззатты ай, күндерім.
Қайтсем енді басылар қайғым менің?
Астан - кестен етейін дауыл күндей
бұл тірліктің топас бір жай дүрмегін.
Болмаса, бір таңданар іс қылайын,
сонда анау жігіттен айныр ма едің?
Сонда маған о баста өліп - өшкен
оралар ма көңілің?
Әй, білмедім...
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Қызғаныш
Мен қайтсем екен?
Мынау денем өртеніп, барады ысып.
Кетсем бе әлде сандалып арақ ішіп?..
Менен гөрі бақытты - ау әркімдердің
итаяғын жалаған қара күшік.
Сенсіз өмір өмір ме? Құрысын бәрі!
Өлген артық мұнан да дала құшып.
Әлде сенің ызаңнан
қыз біткеннің барлығын қорласам ба?
Шашсам ба екен өмірді оңға - солға?
Бақ құсымды басқадан іздесем бе,
бағыма сен бұлбұл боп қонбасаң да?
Біреулерге бір күндік бақыт болып,
біреулерге қайғы боп орнасам ба?
Мынау қырсық дүние басар ма екен
қисық кеткен аяғын оңға сонда?..
Быт - шыт болды - ау
сонау менің ләззатты ай, күндерім.
Қайтсем енді басылар қайғым менің?
Астан - кестен етейін дауыл күндей
бұл тірліктің топас бір жай дүрмегін.
Болмаса, бір таңданар іс қылайын,
сонда анау жігіттен айныр ма едің?
Сонда маған о баста өліп - өшкен
оралар ма көңілің?
Әй, білмедім...
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Күйзелу
Көңіл - күйде тыншу жоқ: әлденені аңсай ма, жабыға ма, өрт кешкендей тынысым тарыла ма, әлде дауыл тілеген теңіз сынды бір бұрқаныс сәттерді сағына
Өз - өзімнен өртеніп барам жанып
Өз - өзімнен өртеніп барам жанып, жүректен жас ағады тарамданып. Менде жай жоқ бұл күнде тым болмаса ақтарылар алдыңда саған барып.
Жанымда жүрші
Жанымда жүрші аласармайтын армандай асқар тауым боп, шілдедегі аппақ жауын боп. Сенімен жүрсем - мынау жалғанда мен көтермейтін ауыр жоқ, бет
Дүние сұлық
Дүние сұлық. Тыныштық құшқан шартарап, бір сілкіністі күткендей ғалам ішіне демін тарта қап.
Өтіп жатыр күндерім
Өтіп жатыр күндерім қуанышсыз, қайғысыз, үнсіз менің: көппен бірге жүреді құр сүлдерім. Күзгі жауын секілді сүйекке өтер
Кеттің. Енді жаныма жанашыр кім?
Кеттің. Енді жаныма жанашыр кім? (Мен сорлы да өрліктен шарасызбын). Содан бері жанарым мұңға толы, содан бері әйтеуір мазасызбын!