Мен саған сыр айтамын
Өлеңдер
Фариза Оңғарсынова өлеңі
Мен саған сыр айтамын:
біреулердің қайтеміз құр айтағын,
сезе тұрып қайғысын соңындағы;
білеміз ғой - қателік со жылдағы,
өкпе, наз бен жел - өсек - соның бәрі
сені менен мені тек мұңайтарын,
жел ескендей желпісіп жұрт етегін,
біздерді күлкі етерін;
сайқал - мысқыл ойнақтап жүздерінде,
жанашырсып жат жандар бізге мүлде;
мүләйімсіп түртетін бос қораны
аула - жайдың қорсылдақ шошқалары,
бұл күнде төс қағады
көктемде аузы тигендей күзгі егінге.
Мен ұққаным - осының бар «шатағы» -
тек бізді шаршатады:
екеуіміз де соншалық тырыссақ та
тіпті сәлемдеспеуге дұрыстап та;
ұмтылсақ та өзгемен ұғыспаққа -
содан біздің қайғымыз қанша тағы!
Мұның бәрі - бізді бір - бірімізге
одан сайын еріксіз аңсатады.
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Мен саған сыр айтамын:
біреулердің қайтеміз құр айтағын,
сезе тұрып қайғысын соңындағы;
білеміз ғой - қателік со жылдағы,
өкпе, наз бен жел - өсек - соның бәрі
сені менен мені тек мұңайтарын,
жел ескендей желпісіп жұрт етегін,
біздерді күлкі етерін;
сайқал - мысқыл ойнақтап жүздерінде,
жанашырсып жат жандар бізге мүлде;
мүләйімсіп түртетін бос қораны
аула - жайдың қорсылдақ шошқалары,
бұл күнде төс қағады
көктемде аузы тигендей күзгі егінге.
Мен ұққаным - осының бар «шатағы» -
тек бізді шаршатады:
екеуіміз де соншалық тырыссақ та
тіпті сәлемдеспеуге дұрыстап та;
ұмтылсақ та өзгемен ұғыспаққа -
содан біздің қайғымыз қанша тағы!
Мұның бәрі - бізді бір - бірімізге
одан сайын еріксіз аңсатады.
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Бақша - біздің үйіміз
Бақша - біздің үйіміз Бала бақша көрінді, келіп қалдық, міне, біз. Бақшамызда көңілді,
Қателескен екенмін. Бір - ақ рет
Қателескен екенмін. Бір - ақ рет. Өкініштен өртен де жыла, жүрек. Әр қадамды мысықша аңдамаппын, айыптаңдар, қайтемін, кінәлі деп.
Өтіп жатыр күндерім
Өтіп жатыр күндерім қуанышсыз, қайғысыз, үнсіз менің: көппен бірге жүреді құр сүлдерім. Күзгі жауын секілді сүйекке өтер
Жаз
Таң бұзып тынышымды жіберді деп, жазғы түн кетерінде түнерді кеп. Жер - ару серпігенде түн көрпесін, маужырап қарап тұрды Күн елжіреп.
Ұнатып ем...
Жасымнан ұнатып ем бір жігітті, сүюдің қиындығын кім біліпті. Көз қырын тастамай ол өте берді, жүрекке арқалатып нұрлы үмітті.