Күзгі жаңбыр
Өлеңдер
Тұманбай Молдағалиев өлеңі
Қоңырқай күздің аспаны
Бүркенді бұлтты қап - қара.
Нажағай ойнай бастады –
Маңайда, алыс жақта да.
Жасыл от көкте жарқылдап,
Жылата берді күз күнін...
Ауылға малшы жақындап,
Атының тартты тізгінін.
Қабағын түйіп тұрды адыр,
Жоғалтып күнді нұр жүзді.
Шелектеп құйған бұл жаңбыр
Үйіне жұртты кіргізді.
Толастар емес ал мұнда
Басталған жаңбыр бағана.
Маңдайын тосып жаңбырға,
Шопан дос жүр - ау далады.
Тұманбай Молдағалиев басқа өлеңдері
Қоңырқай күздің аспаны
Бүркенді бұлтты қап - қара.
Нажағай ойнай бастады –
Маңайда, алыс жақта да.
Жасыл от көкте жарқылдап,
Жылата берді күз күнін...
Ауылға малшы жақындап,
Атының тартты тізгінін.
Қабағын түйіп тұрды адыр,
Жоғалтып күнді нұр жүзді.
Шелектеп құйған бұл жаңбыр
Үйіне жұртты кіргізді.
Толастар емес ал мұнда
Басталған жаңбыр бағана.
Маңдайын тосып жаңбырға,
Шопан дос жүр - ау далады.
Тұманбай Молдағалиев басқа өлеңдері
Наурыз келді, Күлеке, байқадың ба? Тұманбай
Наурыз келді, Күлеке, байқадың ба, Қатығыңды түндегі шайқадың ба. Құлшынасың толқындар алып қашып, Құлаш ұрған баладай қайта ағынға.
Бәйшешек. Тұманбай Молдағалиев
«Жер жылыды, сен де жылы» дегендей, Күннің ыстық шұғыласына бөленбей, Қар астынан қылтияды бәйшешек, Тұрмақшы боп ешбір көзге еленбей.
Қыран құс. Тұманбай Молдағалиев
Бақыттысың, қыран құс, Бақытыңда шек бар ма. Тағдырыңа айтасың ғой мың алғыс Аспан барда, көк барда.
Тай үйрету. Тұманбай Молдағалиев
Атам ұстап асау тайды, тізгіндеп, Әкеп берді, мінсін бала біздің деп. Қарғып міндім, қыр көрсетіп достарға, Күнде мені жүретұғын жүз күндеп.
Көктем
Күн жылына бастады, көктем келді, Ұнатамын бетімен өпкен желді. Шартылдайды найзағай көк аспанда, Салып жатыр қып - қызыл отпен белгі.
Көл жағасында
Ай қарады көгілдір көл бетіне, Қыз қарады көлдегі келбетіне. Қосылды да, қос сәуле құшақтасты, Мөлдір толқын төсінде тербетіле.