Егер де айта алмасам айтарымды
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев (1931 - 1976)
Егер де айта алмасам айтарымды,
Алжыдым, ақылымды сайтан ұрды.
Қынына қылышымды салам онда,
Ақ жүзі алмасымның қайтарылды.
Егер де айтып кетсем айтарымды,
Ақылым арнасына қайта кірді.
Қынынан қылышымды алам онда
Қағамын албастымды, сайтаныңды!
Бітті серт, кегім менің қайтарылды!
... Ырқыңа сенің деген көнігі келдім,
Енді сен ерік бергін, ерік бергін!
Сөзден өлген атамды тірілтпесем,
Қос мені қатарына өліктердің.
Бәріміздің бабамыз сөзден өлген,
Өнердің кереметін сөзбен өрген.
Мен тынбаймын солардың кегін алмай,
Сен мені салыстырма өзгелермен!
Қалай да айтарымды айтып өлем,
Айта алмасам, жасайды қайтіп өлең?
Тәңірім мені қоңсы қондырмағай,
Тіл білмес дуанамен. шайлыменен.
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Егер де айта алмасам айтарымды,
Алжыдым, ақылымды сайтан ұрды.
Қынына қылышымды салам онда,
Ақ жүзі алмасымның қайтарылды.
Егер де айтып кетсем айтарымды,
Ақылым арнасына қайта кірді.
Қынынан қылышымды алам онда
Қағамын албастымды, сайтаныңды!
Бітті серт, кегім менің қайтарылды!
... Ырқыңа сенің деген көнігі келдім,
Енді сен ерік бергін, ерік бергін!
Сөзден өлген атамды тірілтпесем,
Қос мені қатарына өліктердің.
Бәріміздің бабамыз сөзден өлген,
Өнердің кереметін сөзбен өрген.
Мен тынбаймын солардың кегін алмай,
Сен мені салыстырма өзгелермен!
Қалай да айтарымды айтып өлем,
Айта алмасам, жасайды қайтіп өлең?
Тәңірім мені қоңсы қондырмағай,
Тіл білмес дуанамен. шайлыменен.
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Кешір, мені!
Жеңдіре алмай ақылға ашуымды, Әбжыландай шашыппын, рас, уымды. Енді сені көргенде қыпылықтап, Бой көрсетпей, қарашы, қашуымды.
Халқым барда
Шыныменен дос жоқ - ау дос жоқ менде. Сонда қалай, өмірім босқа өткен бе?! Осылай бір байламға келдім бүгін, Қарадым да сүйіскен қос кептерге.
Күн жылыған, жер жібіген
Күн жылыған, жер жібіген, Құстар келген шақтарда, Төрдегі өрген төрт түлікке, Төл жамырап жатқанда, Көзімді алмай қарайтынмын егістікке телміріп,
Дәрігеріме
Керегі жоқ, Керегі жоқ, Керегі жоқ бәрінің! Иненің де керегі жоқ, Керегі жоқ дәрінің! Кетсем егер, пленканың үзілген бір әнімен, Қалсам егер, қара
Бауыржан Момышұлына
Аға, Саған, білмеймін не айтарымды, Қай қырыңнан білмеймін байқарымды. Көңілдегі ой көмейге кептелді де, Түрмесіне кеудемнің қайтарылды.
Ақын ініге
Шоқтығына ер батқан, қайқаңдаған, Мен - бір бәйек жорғамын байпаңдаған... Күлесің - ау, Күлесің... Сайтан - бала, Сен айт менің ойымды, айта алмаған.