Кереметі - ай, мына жарық сәуленің
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің!
Езу тартып барады, әне, әлдекім,
Алатау да жатыр, әне, сәнденіп,
Ал мен болсам, бір жаныммен әуремін.
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің!
Қайта маған оралар ма әл - демім.
Қайда кеттің, қайда кеттің, дәрменім?
Қайда кеттің, сауық - сайран дәуренім?
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің!
Езу тартып барады, әне, әлдекім,
Алатау да жатыр, әне, сәнденіп,
Ал мен болсам, бір жаныммен әуремін.
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің!
Қайта маған оралар ма әл - демім.
Қайда кеттің, қайда кеттің, дәрменім?
Қайда кеттің, сауық - сайран дәуренім?
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Ұзатылып бара жатқан қыз секілді дәуренім.
Ақ тұманның арасынаншетін көріп таңдай аппақ сәуленің, Өз өзімді әлекке сап әуремін. Артына да айланып бір қарай алмай қиналып, Ұзатылып бара жатқан
Ұят болды - ау
Сен де кеттің, Мен де кеттім, Ол да кетті ауылдан. Осынымыз ұят болды - ау, ұят болды - ау, қауымнан!
Несіне асығады?!
Күн қайда асығады?! Нендей күш күннің нұрын жасырады?! Қызарып соңғы сәуле шашырады. Күн түйе алмай барады шашын әлі.
Музаға
Отырғанын қарашы күйім келмей, Қайда кеттің? О, Муза! Құйын желдей. Аузымды ашсам өкпемнен жел үреді, Қаңыраған иесіз диірмендей.
Көлің қайда, туған елім?
Көлің қайда, туған елім? Шабақ болам титтей. Белің қайда, туған елім? Ойнақтайтын киіктей.
Жарық дүние - ай!
Жарық дүние - ай! Жарығың неткен жақсы еді? Жаңылыспаспын, жарым деп айтсам нақ сені. Құшаққа сыйсаң, құшырым қанып, өбер ем, Құшақтап тұрып, өлер ем.