Жарық дүние - ай!
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Жарық дүние - ай!
Жарығың неткен жақсы еді?
Жаңылыспаспын, жарым деп айтсам нақ сені.
Құшаққа сыйсаң, құшырым қанып, өбер ем,
Құшақтап тұрып, өлер ем.
Жарық дүние, жанарым менің жайнаған!
Жап - жарық неткен айналаң!?
Нұрыңа сенің миллион бояу ойнаған,
Құмартып кетер қомағай көзім тоймаған...
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Жарық дүние - ай!
Жарығың неткен жақсы еді?
Жаңылыспаспын, жарым деп айтсам нақ сені.
Құшаққа сыйсаң, құшырым қанып, өбер ем,
Құшақтап тұрып, өлер ем.
Жарық дүние, жанарым менің жайнаған!
Жап - жарық неткен айналаң!?
Нұрыңа сенің миллион бояу ойнаған,
Құмартып кетер қомағай көзім тоймаған...
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Туған өлкем
Көгінде күн нұрын төккен, Жерінде гүл жұпар сепкен. Неткен сұлу, неткен көркем! Осы менің туған өлкем!
Әке сөзі
Бұл дүние не боп кетті? He боп кетті? Ой! Балам!.. Қызығым - ау, бұзығым - ау, Отқа түсіп, ойнаған.
Кең дүние, төсіңді аш, мен келемін
Кең дүние, төсіңді аш, мен келемін, Алынбаған ақым бар сенде менің. Бұйрат құмдар - бұйығып шөлдегенім, Бура бұлттар - бусанып терлегенім.
Жүрек неге зат болып жаралмаған?!
Қарғам менің! Қарғам менің! Аласарып барады арман - көгім. Жалған десе, дүние жалған ба едің?! Жараланған көңілім дал - дал менің.
Жанарым
Түспесін десең, егер сезімге кір, Жанарым, менің ылғи кезімде жүрі Жамандық көрсең менің қабағымнан, Жас болып төгіліп кет жанарымнан.
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің! Езу тартып барады, әне, әлдекім, Алатау да жатыр, әне, сәнденіп, Ал мен болсам, бір жаныммен әуремін.