Үнсіздік
Өлеңдер
Мұхтар Шахановтың өлеңі
Үнсіздік
Бір танысым қонаққа шақырды да,
Топ адамның көзінше
Пікір пішіп өзінше,
Көңіліңді елемей аппақ айдын,
Досым, сені жатып кеп даттады-ай бір.
Кеткен шақта әділдік заңға айналып,
Ақты қара деп айту қандай набыт.
Үнсіз қалдым.
Өзіңді нақ сол сәтте
Ақтап алар дәлелім болмай қалып.
Өткен күзде билетін жоғалтып ап,
Бір қарт әжей вокзалда жылап тұрды,
Жылап тұрды, еңсесі құлап тұрды,
Жанарында жалыныш сұрақ тұрды.
Кеткен шақта ізгілік заңға айналып,
Жомарттықты тұсаулау қандай набыт.
Үнсіз қалдым.
Қалтамда нақ сол сәтте
Көк тиын болмай қалып.
Өмір сансыз сауалын тартыпты алға,
Кездерім бар өзімді қор тұтқан да,
Мүмкіндігім жоқ сәтте мұңға батам,
Үнсіз қалып отырам сондықтан да.
Табиғаттың тымырсық ақпанындай,
Ақпанындай, жылдардың қақпанындай,
Мені осынау мейірімсіз үнсіздіктің
Азабынан әрдайым сақта, құдай!
Үнсіздік
Бір танысым қонаққа шақырды да,
Топ адамның көзінше
Пікір пішіп өзінше,
Көңіліңді елемей аппақ айдын,
Досым, сені жатып кеп даттады-ай бір.
Кеткен шақта әділдік заңға айналып,
Ақты қара деп айту қандай набыт.
Үнсіз қалдым.
Өзіңді нақ сол сәтте
Ақтап алар дәлелім болмай қалып.
Өткен күзде билетін жоғалтып ап,
Бір қарт әжей вокзалда жылап тұрды,
Жылап тұрды, еңсесі құлап тұрды,
Жанарында жалыныш сұрақ тұрды.
Кеткен шақта ізгілік заңға айналып,
Жомарттықты тұсаулау қандай набыт.
Үнсіз қалдым.
Қалтамда нақ сол сәтте
Көк тиын болмай қалып.
Өмір сансыз сауалын тартыпты алға,
Кездерім бар өзімді қор тұтқан да,
Мүмкіндігім жоқ сәтте мұңға батам,
Үнсіз қалып отырам сондықтан да.
Табиғаттың тымырсық ақпанындай,
Ақпанындай, жылдардың қақпанындай,
Мені осынау мейірімсіз үнсіздіктің
Азабынан әрдайым сақта, құдай!
Екі тақуа (монах)
Екі тақуа ағысы қатты, долы өзенді кешіп өтті.Олардың жанында өте әдемі қыз тұрды, ол да өзеннен өткісі келді бірақ қорқып тұрды.
Өзіңді жерлеп келіп, жапа - жалғыз отырмын
Өзіңді жерлеп келіп, жапа - жалғыз отырмын. Меңіреумін. Айналамда қыстыққан еңіреулі үн...
Ақжайық
Ақжайық Қыстағы байсалдылық былай қалып, Жайықтың суы жатыр ылайланып. Бұлқынған сағынышпен жүректердей, соғады жарға толқын шыр айналып.
Қоштасарда
Қоштасу кезі келгенде жаутаңдап маған қарадың. "Жүрмейсің бірге сен неге?" Дегендей болды жанарың.
Өкінішті көп өмір кеткен өтіп
Өкінішті көп өмір кеткен өтіп, Өткіздік бір нәрсеге болмай жетік. Ойшылдың мен де санды бірімін деп, Талап, ойсыз, мақтанды қалдым күтіп.
Үнсіздік
Бәрі де үнсіз. Үнсіз аспан, үнсіз жер, Үнсіз орман, үнсіз таулар, үнсіз көл. Мен де үнсізбін, дәрменім жоқ күрсінер.