
Аягөз, қайда барасың? - Дулат Бабатайұлы
Өлеңдер
Аягөз, қайда барасың? - Дулат Бабатайұлы
Тауды екіге жарасың,
Тастың қашап арасын.
Кесіп өтіп кезеңді,
Аягөз қайда барасың?..
Тарбағатай тауынан
Тоқсан сала қосылып,
Тоғыз өзен түйісіп,
Ақтың төмен жосылып.
Ағының тасты ағызып,
Арнаң қалды осылып.
Күркіреген үніңнен
Аңдар қашты шошынып.
Қырға суың тарады,
Ойға суың барады
Тоғанменен тосылып.
Аягөз сенің бойыңда
Несібе ырыс тегіс қой,
Сай - салаң толған жеміс қой
Қырың малдың кіндігі
Ойың өнім егіс қой.
Айтуға ауыз келе ме
Аягөз кімнің жері еді?
Жер сауырын жайлауды
Ел сауыры дер еді
Жер кімдікі дегенде
Аға сұлтан қазылар
Не деп жауап береді....?
Тауды екіге жарасың,
Тастың қашап арасын.
Кесіп өтіп кезеңді,
Аягөз қайда барасың?..
Тарбағатай тауынан
Тоқсан сала қосылып,
Тоғыз өзен түйісіп,
Ақтың төмен жосылып.
Ағының тасты ағызып,
Арнаң қалды осылып.
Күркіреген үніңнен
Аңдар қашты шошынып.
Қырға суың тарады,
Ойға суың барады
Тоғанменен тосылып.
Аягөз сенің бойыңда
Несібе ырыс тегіс қой,
Сай - салаң толған жеміс қой
Қырың малдың кіндігі
Ойың өнім егіс қой.
Айтуға ауыз келе ме
Аягөз кімнің жері еді?
Жер сауырын жайлауды
Ел сауыры дер еді
Жер кімдікі дегенде
Аға сұлтан қазылар
Не деп жауап береді....?

Асқар таудың сәні жоқ, Төрт түліктің қонысы, Басылмайтын сонысы, Көк майса белі болмаса;

Жүректі тербетеді ағын жүріп, Барасың бір өзіңе табындырып. Жүрсең де көз алдымда ырғатылып, Шөлдетіп барасың - ау, сағым қылып.

Бір жер бар Қазақстан даласында, Құрбыжан, апарайын, барасың ба? Арқаға Алатаудан ақиықтай Бір ұшсам, болат топшым, таласың ба!

Барасың қайда, қайда болмай маған, Жас өмір алтын - күміс жарқылдаған. Келер күн келеді екен не дайындап, Қараңғы, қарағанмен болжай алман?

Ей, өмір Дүниенің ағын да, қарасын да, Мыңқ етпейсің, қабылдап аласың да. Қарасымен шамаң жоқ таласуға, Ей, өмірім, зымырап барасың ба?

Мағжан депті біздің Бәкең баласын, Қарашығым, бүлдірген бөбек, адасым! Сұрайсың ғой: «Қайдан келдің, аға?- деп, Енді қайда жол тартып сен барасың?»