Бір көлдегі үш балық - Сәбит Дөнентаев

БІР КӨЛДЕГІ ҮШ БАЛЫҚ - Сәбит Дөнентаев
Үштен артық балық жоқ,
Маңайында халық жоқ,
Көл болыпты бір жерде,
Ерте күнде қыстаған,
Қазір мүлде тастаған,
Ел болыпты бұл жерде.
Бір жағында бұ көлдің,
Бір ағатын өзеннің,
Қосылатын шеті бар.
Өзен жақтан екі аушы,
(Балық, басқа аң аулаушы)
Көлге келген беті бар.
Көлді көріп аушылар:
«Мұнда балық бар шығар,
Сүзейік те «кел» десіп,
Көл айнала жағалап,
Сүзер жерін сағалап,
Келе жатыр кеңесіп.
Үш балықтың зерегі,
Аушыларды кереді,
«Қауіп мұнда тұрмақ» деп
Тоқырамай бұ көлге,
Қылы менен өзенге
Жөнеледі зырлап кеп.
Аушы жақын келсе де,
Естіп сезін, көрсе де,
Екі балық көлде еді.
Білді қапы қалғанын,
Ұстауға ауды салғанын,
Біреуі еді зерделі,
Қамданса да ойланып,
Қалған қылы байланып:
Састы, өкінді не пайда?
Айтса дағы тек тұрмай,
«Үміт бітті» деп тұрмай,
Құрды тағы бір айла;
Батпай судың үстінде,
Аунап асты - үстіне,
Олай - бұлай қалқыды.
Судан алып көргенде,
Тірі ме, жоқ өлген бе,
Аушыны аң – таң қалдырды.
Көлден жақын өзенге,
Орталықта бір жерде,
Керіп отыр аунатып,
Даң - дүң менен өздері,
Тайған кезде кездері,
Түсті балық суға атып,
Зырлап жүзіп жөнелді,
(Жаны қалды, кенелді)
Енді келде біреу - ақ.
Кетер емес ол балық,
Бөтен ниет ойға алып,
Жүр қаперсіз қайқақтап.
Бұл сабырлы мырза еді
Аушы бұған ырза еді,
Ауға алынып келген соң.
Сабырыңнан не тамар,
Алғанға ас боп кете бар,
Судан шығып өлген соң.