Пушкин Вольтерден
Өлеңдер
Ахмет Байтұрсынов
Қыздыр дейсің мәжілісті, жан дейсің,
Қыздыратын жасты қайдан ал дейсің?
Өмірімнің таңын қосып кешіне,
Бер қайтадан өткен күннің һәммесін!
Бере алмасаң, кең салалық бейілді,
Жас қызығын көрсін жастар кейінгі.
Тәтті өмірмен нәпсі көңілін ауладық,
Қалғанымен алданталық зейінді!
Уа, дариға!
Өттің бастан, қызық жас!
Өзіңе жөн, өзгелерге бұзық жас.
Қайғы, қасірет дертін жанға батырмай,
Қайран жастық!
Қызуымен қылған мас!
Көрінбестен өмір көбі өткен шақ,
Тіршіліктің сән, ләззаты кеткен шақ.
Ойын, күлкі, мәжілістен, қызықтан
Мезгіл қуып: «Шық!» - деп әмір еткен шақ.
Жасың айтса, көнбегеннен не пайда?
Уақыттың тілі шолақ: «жүр!», «айда!»
Тұрлауы жоқ, өзгерілгіш өмірдің
Өтпесіне еткен, сірә, кім айла!
Мүмкін десек адамзатқа екі өлмек,
Бірі соның - «жасым жетті» деп көнбек.
Бұл өлімнің ардақтысы, аруы,
Мұнан кейін өлім бе сол дем сөнбек?!
Ахмет Байтұрсынұлының өлеңдері, өмірбаяны
Қыздыр дейсің мәжілісті, жан дейсің,
Қыздыратын жасты қайдан ал дейсің?
Өмірімнің таңын қосып кешіне,
Бер қайтадан өткен күннің һәммесін!
Бере алмасаң, кең салалық бейілді,
Жас қызығын көрсін жастар кейінгі.
Тәтті өмірмен нәпсі көңілін ауладық,
Қалғанымен алданталық зейінді!
Уа, дариға!
Өттің бастан, қызық жас!
Өзіңе жөн, өзгелерге бұзық жас.
Қайғы, қасірет дертін жанға батырмай,
Қайран жастық!
Қызуымен қылған мас!
Көрінбестен өмір көбі өткен шақ,
Тіршіліктің сән, ләззаты кеткен шақ.
Ойын, күлкі, мәжілістен, қызықтан
Мезгіл қуып: «Шық!» - деп әмір еткен шақ.
Жасың айтса, көнбегеннен не пайда?
Уақыттың тілі шолақ: «жүр!», «айда!»
Тұрлауы жоқ, өзгерілгіш өмірдің
Өтпесіне еткен, сірә, кім айла!
Мүмкін десек адамзатқа екі өлмек,
Бірі соның - «жасым жетті» деп көнбек.
Бұл өлімнің ардақтысы, аруы,
Мұнан кейін өлім бе сол дем сөнбек?!
Ахмет Байтұрсынұлының өлеңдері, өмірбаяны
Ахмет Байтұрсынұлының өлеңі Пушкин Вольтерден Байтұрсыновтың аудармалары шығармашылығы Ахмет Байтұрсынов Ахмет Байтұрсыновтың өлеңдері Ахмет Байтұрсынұлы Ахмет Байтұрсынұлының өлеңдері өлең өлеңдер Ахмет Байтұрсынұлы өлеңдері
Адамшылық
Кісіге адамшылық неге керек? Адамдық – өзге айуаннан артық демек! Ит талаған төбеттен қалай дейсің, Аямай әл келгенін жұлып жемек.
Қайырымды қарындас
Meн бұларды білмейтінмін, Білмейтінмін тегін де, Бұйырса бір дастан жазам қарындастар жөнінде Тіршіліктің бар шипасын барлық жанға егуде
Көрмеймін...
- Көрмеймін! - дейсің, Көрмесең, мейлің, көрмегін! Көретін көктен тәңірім емес сен менің. Көрмедің, мейлің, Көңлінді маған бөлмегін,
Дұшпаның бар ма?
- Дұшпаның бар ма? - дейсің, Қайдан білем... Әйтеуір, жүрген жерім - сайран кілең. Қазақтың қайсы үйіне барсам - дағы, Алдымда - ақ дастарқан, жайған
Н. Қ. Ханымға
Рақатсыз өтсе де өмір жасым, Бұл жөнімнен Құдайым айырмасын. Ұзақ жолға ниет қып бір шыққан соң, Жарым жолдан қайтпаспын, қарындасым!
Қасқыр мен мысық
Орманнан Қасқыр келді елге қашып, Алақтап, не қыларын білмей сасып. Соңынан бір топ аңшы қиқу салып, Ит қосып келе жатыр шапқыласып.