Өлең
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
Тарықса жаным,
Ауырса тәнім,
Сүйеуім бар демейтін.
Ол болса менде,
Қозғалса жер де:
«Бұ не болды?»- демейтін
Жан сүйгенім - ол да өлең,
Жете алмасам, жолда өлем!
Жанымның жаны,
Тәнімнің қаны,
Тіршілігім сенімен.
Ойландым - тоймадым,
Іздедім - қоймадым,
Кеңес біраз менімен.
Естісе сені - жан иір,
Бағаң білмес көп сиыр!
Тарықса жаным,
Ауырса тәнім,
Сүйеуім бар демейтін.
Ол болса менде,
Қозғалса жер де:
«Бұ не болды?»- демейтін
Жан сүйгенім - ол да өлең,
Жете алмасам, жолда өлем!
Жанымның жаны,
Тәнімнің қаны,
Тіршілігім сенімен.
Ойландым - тоймадым,
Іздедім - қоймадым,
Кеңес біраз менімен.
Естісе сені - жан иір,
Бағаң білмес көп сиыр!
Поэзия
Поэзия! менімен егіз бе едің? Сен мені сезесің бе, неге іздедім? Алауыртқан таңдардан сені іздедім, Қарауытқан таулардан сені іздедім.
Сүйгеніме
Жандым - күйдім, сені ойлап, дамыл көрмей, Еш жанға сенен басқа көңіл бермей. Сен - бір жақ, жалған - бір жақ, қатар қойып, Сені іздедім, жалғаннан
Ауру
«Дәрігер, дәрі, бақсы!»- деп, Алмаңдаршы мазаны. «Тірліктен өлім жақсы!»- деп, Сұраймын өзім қазаны.
Егер де айта алмасам айтарымды
Егер де айта алмасам айтарымды, Алжыдым, ақылымды сайтан ұрды. Қынына қылышымды салам онда, Ақ жүзі алмасымның қайтарылды.