Көңілде қайғы қалдырмас

Көңілде дауыл. Көңілде оттар жанады. Қуаныш - қайғы бірін - бірі жабады. Жүрегім сонда жадырап, сергіп қалады, Дауыл мен оттан рақат, дамыл табады.

Жәй ғана көңілде жоқ қалағаным, Кешкілік бақты ұзақ араладым, Өбісіп те, өлісіп екеу отыр Өтіп кеттім, бұрылып қарамадым.

Тай алдында тамылжып, Тәтті ұйқыға батқан шақ. Бір тамақтың қамын жеп, Ұйқылы - ояу жатқан шақ.

Бір кезде іштік арақты Асқардан асқар аспаққа. Ішеміз енді арақты Қайғы мен қасірет баспаққа.

Қайғылы қыс қар, боранмен қорқытып, Жанға рақат жайнаған жаз бітпесе, Сылаңдаған алтын күнім тез өтіп, Қайғы-мұңмен жас төгер шақ жетпесе.

Кеудеде – от, iште – жалын, көзде – жас, Күнi-түнi қайғы жұтқан сорлы бас. Сабан төсек, дым, қараңғы жатағы, Наны қара, шайы қара, қарны аш.