Бабаларым, рақмет сендерге

Мұқағали Мақатаев

Бабаларым,
Рақмет сендерге
Балаларым болмасын деп көр - кеуде,
Қобызыңмен қосып ән мен тіл бердің,
Өмірге мен мылқау болып енгенде.
Бабаларым,
Рақмет сендерге!
Жыраулардың жазбай кеткен жырларын,
Арулардың айтпай кеткен сырларын,
Қорқытыңның қорқынышты мұң - зарын,
Қобызыңның шанағынан тыңдадым.
Құлазыған сенің құла түздерің,
He білмеген, не көрмеген, ізгі елім.
Жазылмаған тарихымның жолдарын,
Ауызекі аңызыңнан іздедім.
Мен білмеймін.
Басыңа әлде орнап бақ,
Шаһар салып, жасадың ба жаннат - бақ.
... Әлдеқалай тасқа түскен таңбада
Табынамын, тарихымдай ардақтап.
Сыр ашпайды сенің құла түздерің,
Сыр ашпайды тау - тастағы іздерің.
Сенің бүкіл болмысыңның тағдырын,
Домбыраңның пернесінен іздедім.
Іздедім де, сәттерімде, түңілген,
Тастап кеткен аңызыңа жүгінгем.
Жүгінгем де, қайта туғам, тірілгем:
Тарихымды жазудамын бүгін мен,
Бабаларым, сенің Ана тіліңмен!
... Менің мына қайта туған күнімде,
Сөйле, оркестр, дүрілде бір, дүрілде!
Сөйле, Моцарт, менің Ана тілімде,
Сөйле, Данте, менің Ана тілімде.

Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2