
Ескі жұртта
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Айтсаңшы, көке - ау, қай маңда,
Орны менің үйімнің?
Қанып ең талай айранға,
Қолынан әжем Тиынның.
Орны қайда үйімнің?
Айтсайшы, көке - ау, қай маңда,
Мекені туыс, бауырдың?
Аттанған өзің майданға,
Орны қайда ауылдың?
Қай маңда, көке - ау, қай маңда,
Көрсетші біздің көшені?
... Пішені піскен жайлауда,
Сап - салқын самал еседі.
Жұрттарын іздеп қауымның,
Уақыт біраз текке өтті.
Орнына ескі ауылдың,
Жоңышқа шығып, көктепті.
Атыздарға арық боп,
Өзгеріп кеткен жылға да.
Өзгерістерге қарық боп,
Өзгермей тау тұр бір ғана.
Қай маңда еді?!
Қай маңда?!
(Екеуміз бірдей аңырдық)
Ескі жұрт - қазір жайлау да,
Жан - жағы шалғын, шабындық...
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Айтсаңшы, көке - ау, қай маңда,
Орны менің үйімнің?
Қанып ең талай айранға,
Қолынан әжем Тиынның.
Орны қайда үйімнің?
Айтсайшы, көке - ау, қай маңда,
Мекені туыс, бауырдың?
Аттанған өзің майданға,
Орны қайда ауылдың?
Қай маңда, көке - ау, қай маңда,
Көрсетші біздің көшені?
... Пішені піскен жайлауда,
Сап - салқын самал еседі.
Жұрттарын іздеп қауымның,
Уақыт біраз текке өтті.
Орнына ескі ауылдың,
Жоңышқа шығып, көктепті.
Атыздарға арық боп,
Өзгеріп кеткен жылға да.
Өзгерістерге қарық боп,
Өзгермей тау тұр бір ғана.
Қай маңда еді?!
Қай маңда?!
(Екеуміз бірдей аңырдық)
Ескі жұрт - қазір жайлау да,
Жан - жағы шалғын, шабындық...
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2

Біздің үй болатұғын осы арада, Жататын бұлақ ағып босағада. Орны да өшейін деп қалыпты ғой, Өтіпті көп уақыт... Тоса ма алда.

Пай! Пай! Пай! Киелі неткен жер! Батырлар дүрілдеп өткен жер. Тұлпарлар дүбірлеп төккен тер, Ғашықтар бір - бірін өпкен жер.

Самал есті, даладан, сай жақтан ба?! Аппақ іңір тауларды ойлантқан ба? Аспанға сүт әлдекім қайнатқан ба?! Кілегей тұр меймілдеп қаймақтанған.

Қалақтай едің, Қабірінде қалақ тұр. Туғаныңды, өлгеніңді санап құр. Сенің аңқау құлағыңдай қалқиып, Қыр басынан қала жаққа қарап тұр.

Жүрегім менің - жанартау, Жалын боп шығар от - демім. Келем деп қамсыз, самарқау, Өртеніп, қалқам, кетпегін.

Босқанда - ел - жұрт боздаған! Ескі әнді, шеше, қозғама! Елестеп маған өтеді: Кұлазып жатқан боз дала,