Қайран Қарасазым - ай!
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Тамаша еді жазғы орман
Құстар сайрап, мәз болған.
Көлшіктерде, суларда,
Үйрек ұшып, қаз қонған.
Шыбын - шіркей қаға ма,
Шоршып судан ақ шабақ?!
Таз тырна отыр жағада,
Сыңар аяқ, ақ қабақ.
Елік ертіп лағын,
Еңкейеді суатқа.
Елеңдетіп құлағын,
Тыншымайды бірақта.
Көкқұтандар көлбеңдеп,
Көтерле алмайды.
Жалғыз - жалғыз ербеңдеп,
Көк қояндар заулайды.
Мұздай суын атқылап,
Ақ бастаулар қайнаған.
Тана - торпақ шапқылап,
Оқыранып, ойнаған.
... Тамаша еді жазғы орман:
Тамашалап, мәз болғам,
Қайран Қарасазым - ай!
Үйрек ұшып, қаз қонған!..
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Тамаша еді жазғы орман
Құстар сайрап, мәз болған.
Көлшіктерде, суларда,
Үйрек ұшып, қаз қонған.
Шыбын - шіркей қаға ма,
Шоршып судан ақ шабақ?!
Таз тырна отыр жағада,
Сыңар аяқ, ақ қабақ.
Елік ертіп лағын,
Еңкейеді суатқа.
Елеңдетіп құлағын,
Тыншымайды бірақта.
Көкқұтандар көлбеңдеп,
Көтерле алмайды.
Жалғыз - жалғыз ербеңдеп,
Көк қояндар заулайды.
Мұздай суын атқылап,
Ақ бастаулар қайнаған.
Тана - торпақ шапқылап,
Оқыранып, ойнаған.
... Тамаша еді жазғы орман:
Тамашалап, мәз болғам,
Қайран Қарасазым - ай!
Үйрек ұшып, қаз қонған!..
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Қайран бауыр
- Мұқаш - ай! Қарасазды сағындым - ау! Сағындым - ау, суымды, тауымды да! - ... Қайран дос, барғанымда осылай деп, Өрт кетіп өзегіне тарындың - ау!
Шындық туралы
Шындық көзге шұқиды қашаннан да, Шыбын жаның шындықтан қаша алған ба. Ар - ақиқат үкімі жасалғанда, Қолға тұрар ноқтасыз асаулар да.
Шау тартып қалыпсың - ау, қайран шабыт!
Шау тартып қалыпсың - ау, қайран шабыт! Жүруші ең кейбір жерде ойран салып, Жүруші ең кейбір жерде сайран салып, Шау тартып қалыпсың - ау қайран
Хат
Саған таныс адыр, қырқа, беттегі, Жыңғыл, жусан, тобылғылар көктеді. Рақатта іші - сырты ауылдың, Қуантсаңшы сен де, сәулем, кеп мені.
Жазғырма мені, жан - аға
Жазғырма мені, жан - аға, Жаманға мені балама. Жалғыз түп емен көріп пе ең, Жабырқап тұрған далада?