Нұржан Керменбаев - Қара бала жаңа ән...

Жайт көрдім жүрегімді дүрсілдеткен, Бетпе-бет келіп қалдым бір шындықпен. Тұрсыңдар бой көтеріп қар астынан, Өр - қайсар бәйшешектер, гүлсің неткен?!...

Қандай бақыт – қалаға қар жауғаны, Ақ ұлпалар – көңілімнің маржандары. Қандай мұңды – қар жауған құтты күні Жанымда жоқ жалғызым жалғандағы....

Көктем келді ауылға, мамырлап бұлт, Таң - тамаша дүние, дабырлап жұрт. Көктем келді. Өмірдің келешегі - Көкпен бірге дүркіреп төл өседі....

Көшеді бұлттар, көшеді бұлттар, көшеді, Қоштасар қимай көк аспан - өлең - төсегі. Көшеді бұлттар көкжиектерді бетке алып, Көшеді бұлттар, көшпелі ғұмыр кешеді....

Жәйлап қана салып көр жанар ұшын, Болмысы оның тым бөлек, дара мүсін. Жер бетіне тіршілік таратушы, Жер бетіне жаралған Адам үшін! Жүрісі де өзгеше, қылығы да, Түсіне гөр жан...

Көк байрағым желбіреп асқарымда, Алтын шуақ төксе Күн аспанымда, Ауыздығын шайнаған арғымақпен Айға да біз жетерміз қас - қағымда!...

Тарыққанда табынарым - өлеңім, Жабыққанда жалынарым - өлеңім. Барлығы да өлеңімде сақтаулы - Ақын болып нені айттым мен, не дедім....

Таң атты, біраздан соң күн шығады, Жаяды бар әлемге нұр шұғаны. Тағы ерте оянып ап ой қуалап, Көңілім бір жақтарға құлшынады....

Өлең жазбасам, бірдеңем жоғалғандай, Мазам кетіп жүремін оңала алмай. Әлсіздік пен мәнсіздік, мазасыздық, Соңымнан бір ереді олар қалмай....