Баланың еркелігін
Өлеңдер
Фариза Оңғарсынова өлеңі
Баланың еркелігін
Шытынап, көтермейміз.
Үш жаста - ақ ел сенімін
Ақтаса екен дейміз.
Ойлаймыз: жүгірмесе,
Сұрақтар бермесе көп,
Көр - жерге үңілмесе,
Жаныма келмесе деп.
Жүр дейміз арыстан боп
қарғитын қара құздан.
Өзіміз данышпан боп
туғандай анамыздан.
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Баланың еркелігін
Шытынап, көтермейміз.
Үш жаста - ақ ел сенімін
Ақтаса екен дейміз.
Ойлаймыз: жүгірмесе,
Сұрақтар бермесе көп,
Көр - жерге үңілмесе,
Жаныма келмесе деп.
Жүр дейміз арыстан боп
қарғитын қара құздан.
Өзіміз данышпан боп
туғандай анамыздан.
Фариза Оңғарсынованың басқа өлеңдерін қарау
Өтіп жатыр күндерім
Өтіп жатыр күндерім қуанышсыз, қайғысыз, үнсіз менің: көппен бірге жүреді құр сүлдерім. Күзгі жауын секілді сүйекке өтер
Жаз
Таң бұзып тынышымды жіберді деп, жазғы түн кетерінде түнерді кеп. Жер - ару серпігенде түн көрпесін, маужырап қарап тұрды Күн елжіреп.
Туған ауыл
Мен туған ауыл – Ай мекен, Еске алмай жүрер күнім кем. Баяғы достар қайда екен, Бірге ойнап, бірге жүгірген?
Мен оның құшағында
Мен оның құшағында, ол сенің құшағыңда - алдаймыз өзімізді және... ол байғұстарды; Біз бұлай азаптап ек қай дұшпанды?!
Шығар
Құздағы қар кетті дейміз, Ол - көктем келгені шығар. Нажағай жарқ етті дейміз, Ол — оның өлгені шығар.