Тау ішінде - Сәкен Сейфуллин
Өлеңдер
Тау ішінде - Сәкен Сейфуллин
Мен келем тау ішінде түнделетіп,
Аймақты күңірентіп өлеңдетіп,
Астымда ақ боз атым сылаң қағып,
Жалтақтатып құлақтарын елеңдетіп.
Ақ боз ат менің тұлпарым,
Шалқыған көңіл сұңқарым.
Көкірек керіп жұттым мен
Ауаның жазғы жұпарын.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Ән салдым есіп майда жаяулатып,
Ырғалтып, шырқап, толғап, баяулатып.
Толқындай мың құбылған әнімді естіп,
Тыңдарсың кірпік қақпай ояу жатып.
Ақ боз атым қояндай,
Еркелеп басар аяңдай.
Тербеді даусым ауаны
Дыңылдап қалқып баяулай.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Ұйқыға әнімді естіп берілмессің,
Маужырап төсегіңде керілмессің.
Ақырын үйден шығып уәделі
Жеріңе келуге сен ерінбессің.
Ақ боз ат қарар елеңдеп,
Үйіңнен шығып көлеңдеп,
Асығып келсең мөлдіреп,
Бүркенген шапан желеңдеп.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Торғындай перде болар түнгі мұнар,
Ерніңнен ішкен балға қанбас құмар.
Құшақтап қанша сүйсең келген сайын,
Шалқыған шіркін көңіл емес тынар.
Ақ боз ат қарар елеңдеп,
Үйіңнен шығып көлеңдеп,
Асығып келсең мөлдіреп,
Бүркенген шапан желеңдеп.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Торғындай перде болар түнгі мұнар,
Ерніңнен ішкен балға қанбас құмар.
Құшақтап қанша сүйсең келген сайын,
Шалқыған шіркін көңіл емес тынар.
Ақ боз ат қарақ елеңдеп,
Үйіңнен шығып көлеңдеп,
Асығып келсең мөлдіреп,
Бүркенген шапан желеңдеп.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Мен келем тау ішінде түнделетіп,
Аймақты күңірентіп өлеңдетіп,
Астымда ақ боз атым сылаң қағып,
Жалтақтатып құлақтарын елеңдетіп.
Ақ боз ат менің тұлпарым,
Шалқыған көңіл сұңқарым.
Көкірек керіп жұттым мен
Ауаның жазғы жұпарын.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Ән салдым есіп майда жаяулатып,
Ырғалтып, шырқап, толғап, баяулатып.
Толқындай мың құбылған әнімді естіп,
Тыңдарсың кірпік қақпай ояу жатып.
Ақ боз атым қояндай,
Еркелеп басар аяңдай.
Тербеді даусым ауаны
Дыңылдап қалқып баяулай.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Ұйқыға әнімді естіп берілмессің,
Маужырап төсегіңде керілмессің.
Ақырын үйден шығып уәделі
Жеріңе келуге сен ерінбессің.
Ақ боз ат қарар елеңдеп,
Үйіңнен шығып көлеңдеп,
Асығып келсең мөлдіреп,
Бүркенген шапан желеңдеп.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Торғындай перде болар түнгі мұнар,
Ерніңнен ішкен балға қанбас құмар.
Құшақтап қанша сүйсең келген сайын,
Шалқыған шіркін көңіл емес тынар.
Ақ боз ат қарар елеңдеп,
Үйіңнен шығып көлеңдеп,
Асығып келсең мөлдіреп,
Бүркенген шапан желеңдеп.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Торғындай перде болар түнгі мұнар,
Ерніңнен ішкен балға қанбас құмар.
Құшақтап қанша сүйсең келген сайын,
Шалқыған шіркін көңіл емес тынар.
Ақ боз ат қарақ елеңдеп,
Үйіңнен шығып көлеңдеп,
Асығып келсең мөлдіреп,
Бүркенген шапан желеңдеп.
Әй, сүмбіл шаш,
Тәтті сөзің,
Қара көзің,
Білгейсің келгенімді жалғыз өзің.
Сәкен Сейфуллин - Ақша қар
Ақша қар үлпілдеген қалқып ұштың, Жер үшін шатты жайдан – көктен түстің. Қайғысыз мәңгі сәби періштелер, Мәңгілік жайын тастап жерді құштың.
Сәкен Сейфуллин - Жазғытұры
Кеш. Ымырт. Таудың іші... жазғытұры, Құлпырды шыққа оранып ойы, қыры. Тәніне құлпырған ақ перде жапқан Сұлудай тау менен тас жердің түрі.
Қырда
Күңіреніп қырда отырып көкірек кернеп, Ән салдым домбыра алып ырғап, тербеп. Аузымнан өлеңімді қағып алып, Ызыңдап кетті жаттап асау жел кеп.
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған
Сенің көзің түпсіз терең тұңғиықтан жаралған, Сонда жатыр менде жүрген орындалмас бар арман. Сенің жүзің көкте күннен, жерде гүлден нәр алған, Шашың
Алданған сұлу
Күні кеше толған ай жүзің еді, Сиқырлы қара нәркес көзің еді. Мап-майда мамық қардай мінсіз денең Бейне бір бақшадағы үзім еді.