Төбет
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
Түн бойынша сақ төбет,
Үріп шықты шарқ ұрып,
Жауды біліп аңдыған.
Ac бермеді бәйбіше:
«Үрдің,- деп,- босқа құр кеше,
Барқылдақ,- деп,- алжыған!»
Түн болды тағы, кәр төбет
Бұралып жатты, үндемед,-
Қайтсін сорлы, қажыған!
Білгенін бөрі істеді,
Төбет тағы естіді
Кешегі сөзді «алжыған!»
Түн бойынша сақ төбет,
Үріп шықты шарқ ұрып,
Жауды біліп аңдыған.
Ac бермеді бәйбіше:
«Үрдің,- деп,- босқа құр кеше,
Барқылдақ,- деп,- алжыған!»
Түн болды тағы, кәр төбет
Бұралып жатты, үндемед,-
Қайтсін сорлы, қажыған!
Білгенін бөрі істеді,
Төбет тағы естіді
Кешегі сөзді «алжыған!»
Дос керек маған...
Бұл көңіл деген бола бермейді - ау босқа алаң, Шарқ ұрып кейде іздейді екен дос - жаран. Айналам толы ниеті түрлі пенделер, Шегінем бір рет -
Қызыма
Қарағым! Мен тағы үйлену тойыңа барамын. Мен бүгін тағы да Өзіңнен адасып қаламын, Қарағым! Шараптың уы ұрып қаныма, Отырам Бейтаныс біреудің жанына.
Қоңыр жыр
Тізілген толқын - меруерт, Толғанып оқы, тербетер. Күңірентер оймен кім білед Тізілген - толқын меруерт.
Ләззат қайда
Бұл жарыққа шыққан соң, Іздейді көңілім күн - түні Қайдасың ләззат, рахат деп, Таппады сал боп еш мұны.
Жас Мағжанға
Мағжан депті біздің Бәкең баласын, Қарашығым, бүлдірген бөбек, адасым! Сұрайсың ғой: «Қайдан келдің, аға?- деп, Енді қайда жол тартып сен барасың?»
Жүргіншілер мен иттер
Кеш мезгіл келе жатты екі кісі, Сөйлесіп, кеңесерлік болып ісі. Арсылдап бір ит шығып қақпа астынан, Бөлінді екеуінің әңгімесі.