Майданның бәйгесіне
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Қарасаздың су ішіп бұлағынан,
Жүретұғын құлпырып құла құнан.
Қылығы да, жұп - жұмыр мүсіні де,
Аумайтұғын киіктің лағынан
Қимылдаса ши басы, секем алып,
Құйын болып далада кетеді ағып.
Үйірінен үзіліп, жеке қалып,
Жарысатын желменен жеке барып,
Желіге де байланбай құлынында,
Жел ойнатып жүретін тұлымында.
Тай болды, құнан болды, әлі бірақ
Көрген жоқ жылқышының құрығын да.
Жылқышы қарт ерекше ардақтаған.
(Біледі ғой, қазақ қой мал баптаған)
Өзі келіп, үйретіп, мінер деген,
Аман келсе майданнан солдат балам.
. Дөнен болды, қалды артта балалық шаң,
Қарт міне дөненіне бұғалық caп,
Баласынан хабар жоқ, қарт тұр енді,
Бәсірені майданға шығарып caп.
«Жүрген жерің от болсын, хош, жануар!
Бәлекеті жоқ болсын, хош, жануар!»...
Бәсіресін, баласын біздің қарттар,
Бәйгесіне майданның қосқаны бар.
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Қарасаздың су ішіп бұлағынан,
Жүретұғын құлпырып құла құнан.
Қылығы да, жұп - жұмыр мүсіні де,
Аумайтұғын киіктің лағынан
Қимылдаса ши басы, секем алып,
Құйын болып далада кетеді ағып.
Үйірінен үзіліп, жеке қалып,
Жарысатын желменен жеке барып,
Желіге де байланбай құлынында,
Жел ойнатып жүретін тұлымында.
Тай болды, құнан болды, әлі бірақ
Көрген жоқ жылқышының құрығын да.
Жылқышы қарт ерекше ардақтаған.
(Біледі ғой, қазақ қой мал баптаған)
Өзі келіп, үйретіп, мінер деген,
Аман келсе майданнан солдат балам.
. Дөнен болды, қалды артта балалық шаң,
Қарт міне дөненіне бұғалық caп,
Баласынан хабар жоқ, қарт тұр енді,
Бәсірені майданға шығарып caп.
«Жүрген жерің от болсын, хош, жануар!
Бәлекеті жоқ болсын, хош, жануар!»...
Бәсіресін, баласын біздің қарттар,
Бәйгесіне майданның қосқаны бар.
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Ұят болды - ау
Сен де кеттің, Мен де кеттім, Ол да кетті ауылдан. Осынымыз ұят болды - ау, ұят болды - ау, қауымнан!
Қара шалғы
Жетелеп сонау жылдар қара шалды, Қарасазда жүруші ең, қара шалғы. Қара шалғы ішінде қарт пен сенің, Талай - талай көріп ем тамашаңды.
Қаздар қайтып барады мекеніне
Қаздар қайтып барады мекеніне, (Қанаты бар мақұлық кетеді де). Қаз - қаз басып, қалтырап қария тұр Дәрмені жоқ таяғын көтеруге.
Тілектеске
Ей, бауырым! Көтерсеңші, көтерсеңші басыңды. Алатаудың асқарына күннің нұры шашылды. Қыз - тіршілік, міне тағы мойыныңа асылды, Асылды да саусағымен
Жердің жұмырлығы
Оқудан қайтты жас Сапар, Терде отырған ақсақал Орын берді қасынан. - He білдің, балам? He хабар?
Жер жүзіне...
Оқудан қайтты жас Сапар, Терде отырған ақсақал Орын берді қасынан. - He білдің, балам? He хабар?