Осы жер жұмыртқадай дөңгеленген, Ең алғаш мұның өзін төртке бөлген, Сол төрттің үшеуі су, бірі - ақ, құрғақ, Бекер деп айтпас мұны қағаз керген....

Бұл қара жер болған бізге кең мекен, Кең мекенге қанша қауіп төнді екен! Білсең оны, Төбе шашың тік тұрар, Бишараның көрмегені кем де кем!...