He жетпейді?
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаевтың өлеңі
- He жетпейді?
Құлпырған маңайың гүл,- деп маған,
Ырза болмай, ағайын жүр.
Жаным барда, бойымда қаным барда,
Жырымнан жан ашуын алайын бір.
Бәрі де бар...
Басымда бәрі де бар.
Жан емеспін жарымжан дәріге зар.
Жетпейтіні - жүректің әні болар,
Бақыт, бақтың тарыдай дәні болар...
Қалғанының бәрі бар бір басымда,
Әлі талай жараймын қырды асуға.
Жетпейтіні - досым аз сырласуға,
Өмірім аз, жетпейді бір ғасырға.
Күрсінгенім болмаса анда - санда,
Көз жасымды қақым жоқ көл жасауға.
Аздығы да ғұмырдың алаңдатпас,
Міндетті емес ақындар көп жасауға.
Кім айыптап, сыртынан кім күледі,
Содан болар жырдың да жүнжігені.
Адам жырлап тұрғанда, заман жырлап,
Керегім де жоқ шығар кім біледі?!
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
- He жетпейді?
Құлпырған маңайың гүл,- деп маған,
Ырза болмай, ағайын жүр.
Жаным барда, бойымда қаным барда,
Жырымнан жан ашуын алайын бір.
Бәрі де бар...
Басымда бәрі де бар.
Жан емеспін жарымжан дәріге зар.
Жетпейтіні - жүректің әні болар,
Бақыт, бақтың тарыдай дәні болар...
Қалғанының бәрі бар бір басымда,
Әлі талай жараймын қырды асуға.
Жетпейтіні - досым аз сырласуға,
Өмірім аз, жетпейді бір ғасырға.
Күрсінгенім болмаса анда - санда,
Көз жасымды қақым жоқ көл жасауға.
Аздығы да ғұмырдың алаңдатпас,
Міндетті емес ақындар көп жасауға.
Кім айыптап, сыртынан кім күледі,
Содан болар жырдың да жүнжігені.
Адам жырлап тұрғанда, заман жырлап,
Керегім де жоқ шығар кім біледі?!
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Өмір дейтін
Өмір дейтін тайғанақ мұз - айдында, Жырлап кетем, алдымен жылаймын да. Сөредегі кермені кесіп өтсем, Маған әлі жетпейді құдайдың да.
Несіне өмір сүргенсің
«Сұраушының сүйген асын кім берер» Барға - ырза, Жоққа - сабыр, күн көрер. Өкінемін, өшігемін несіне, Тірі жүрсем, маған кезек бір келер.
Мен - донормын
Бәріңе! Бәріңе! Бәріңе! Жасыңа да кәріңе! Кімге қан керек? Ішуге емес, дәріге... Мен - донормын.
Жолдастарға
Күндіз көңіл тыншымас, түнде көңіл, Бәрі аян: Еткен тірлік, сүрген өмір. Түнгі ұйқымды төрт бөліп, мазалаған,
Аулыңа бір келгенде...
Ойьң, қырың, Отаның түрленгенде, Жан - жағына жақұттай гүл көмгенде, Жар салмайсың, неге сен қарсы алмайсың?! Анда - санда аулыңа бір келгенде.
He айтам саған, жаным - ай
He айтам саған, жаным - ай, не айтам саған Кете бердім жолменен шайтан салған. «Қолда барда алтынның қадірі жоқ». Қиын екен қосылып, қайта аңсаған.