Жігер шіркін желінді
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
Жігер шіркін желінді
Болат жеген қайрақтай.
Мешеу болды жүйрік ой
Кететін орғып айдатпай.
Қолды қардан оқ үзді,
Ордаға байрақ байлатпай.
Өлер өмір, сөз қалар
Молаға қойған сайғақтай.
Жігер шіркін желінді
Болат жеген қайрақтай.
Мешеу болды жүйрік ой
Кететін орғып айдатпай.
Қолды қардан оқ үзді,
Ордаға байрақ байлатпай.
Өлер өмір, сөз қалар
Молаға қойған сайғақтай.
Нұрлы дүние. Қасым Аманжолов өлеңі
Нұрлы дүние, шіркін дәурен, Ойлаймын ғой сені ылғи. Көкейімнен кетпей сәулең, Көкірегімде толқиды күй.
Қос келіншек
Ақын шіркін, аңғал ғой нағыз халық, Сүңгиді теңіздерден лағылды алып. Берешегін берерде қиналады, Күлімдейді тұрғанда, қарызды алып.
Жүйрік
Жұлдыздай ағып түскен түрме - түнде Жүйрік - ай жүйтки білген сүйретілмей! Заулауын зымырандай Тегістікке Тұяғы бірде тисе, Бірде тимей! Ақ көбік
Сырық мойын, біз мұрын
Сырық мойын, біз мұрын, Шіркін, тұздай көзіңіз. Қыт-қытындай тауықтың Құйылып тұр сөзіңіз.
Жауардың азаматтарына
Сағада сіз, байтаққа аға Зәкең бар, Қарағашта хатқа жүйрік Бәкең бар. Ғабдолла бар атқа мініп алысқан, Елге сыйлы, байыпты сөз Шәкең бар.