Бұтақ
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
(Мятловтан)
Айтшы, бұтақ, қай жаққа,
Жолың болсын, жүзесің?
Толқыннан таудай қорықпастан,
Теңізді түпсіз кезесің!
Апырм - ай, жаным, байқай көр,
Ашулы теңіз мерт қылар.
Шамаң бар ма теңізбен
«Білгенің қыл!»- деп серт қылар
Бұтақ дейді: «Теңізден
Сақтану маған не керек?
Мен - құрыған бір дене,
Жоқ енді менде тіршілік!
Ата - анам - ағаштан
Айырды мені жауыз жел.
Енді мейлі айдасын
Тілеген жаққа су, дауыл!
(Мятловтан)
Айтшы, бұтақ, қай жаққа,
Жолың болсын, жүзесің?
Толқыннан таудай қорықпастан,
Теңізді түпсіз кезесің!
Апырм - ай, жаным, байқай көр,
Ашулы теңіз мерт қылар.
Шамаң бар ма теңізбен
«Білгенің қыл!»- деп серт қылар
Бұтақ дейді: «Теңізден
Сақтану маған не керек?
Мен - құрыған бір дене,
Жоқ енді менде тіршілік!
Ата - анам - ағаштан
Айырды мені жауыз жел.
Енді мейлі айдасын
Тілеген жаққа су, дауыл!
Тұңғиық түпсіз астында
Тұңғиық түпсіз астында Су сабалап, суды тіліп, Көк теңізде келе жатты бір кеме. Бір мезгілде түсі суық Бір қара бұлт көкке ойнақтап, Шыға келіп,
Байлық
Байлық - ай, сенің ызаң өтті - ау маған, Не қылдым өшігерлік, жаным, саған? Мені көрсең жирендің, теріс қарап, Әкеңнің менде құны бардан жаман.
Алты аяқ
Тұңғиық, түпсіз ашулы, Асау теңіз толқыған. Бойымды топырақ басулы — Жүре алмаймын, жол тұман!
Сағым боп аққан сан жылдар
Сағым боп аққан сан жылдар, Сарпаңға мені салдыңдар. Тағдырлас маған, тағдырлар, Қай жаққа кетіп қалдыңдар?
Немере мен әжесі
- Айтшы, әжетай, көк деген не? Теңбіл - теңбіл көктеген бе? Жұлдыз көзін жымыңдатса, Ай - әжесі: «Тек!»- деген бе?
Жарым
Кердең - кердең жүресің сен, не таптың? Мен айтайын - айнымайтын жар таптым. Күндіз - түні жар қойнында жатамын, Естімеймін уын - шуын жан - жақтың.