Қашанғы қайсар қария, Қамкөңіл жалғыз қара ағаш! Жағасында дария Қыстай тұрдың жалаңаш. Жасартып сені келді жаз, Бұтағыңда бұлбұл құс....

Нар тәуекел! Құлаш ұрдым қиынға, Қайрат шіркін алып шықса қиын ба! Бұл сапарда сүрініп те қалармын, Сонда, досым, мені айыпқа бұйырма!...

Шіркін, ақша, Жолда жатса, Бұрмас па едің мойныңды! Төніп барып, Уыстап салып Толтырмас па ең қойныңды!...

Күлемін де жылаймын, Жылаймын да күлемін. Неге ғана бұлаймын, – Өзім ғана білемін. Өкінбеймін өмірге Босқа келген екем деп. Өкінемін бір күнде Түк бітірмей кетем деп....

Ей, тәкаппар дүние! Маған да бір қарашы. Танисың ба сен мені? Мен – қазақтың баласы!...

Жақсы екен ғой Алматым, Алтын үйек астанам. Осы екен ғой жаннатың Атам қазақ аңсаған. Келдім сені сағынып, Алтын ұям - Алматым....

Аспанымды бұлт торлап, Құрыстырды денемді. Көзімнен жас домалап, Төктім сонда өлеңді....

Алматы ауасындай мінезің бар, Жауасың бір кез жаңбыр, бір кезде қар. Балқытып аласың да ыстығыңмен, Артынан тоңдырасың төгіп ызғар....

Сенің алма бағыңа Шыбық шаншып кетіп ем. Алдағы өмір бағына Соны белгі етіп ем....

Неге мұнша, сорлы жүрек, соғасың? Неге күйіп, неге мұздап тоңасың? Арпалысып тыныш жата алмай ұяңда, Неге мұнша мазасыз сен боласың?!...