Қарамай арманы мол екеніне: «Бір көрінбей бұл, сірә, өтеді ме?» – Деп, ана, Хат жолдайсың сағынышпен!...

Туған елдің түтіні де тәтті ғой, Тоңа ма деп таңы талай атты ғой. Қараша үйдің ұйып балдай қаймағы, Қанаттарын түтін түзу қақты ғой....

Абылайхан: “Бұл қай ел?” – деп сұрар еді, Таңғалып Қабанбайлар тұрар еді, Тіріліп Абай келсе Астанаға, Ақын ғой, қуаныштан жылар еді!...