Адам күліп тумайды, туа сала күлмейді. Үйренеді күлуді, бірақ күліп өлмейді....

Бәрі де, Ана, Бір өзіңнен басталды. Сен деп жаздым алғаш өлең дастанды. Қуандым ба, Өзің бар деп қуандым....

Адам үшін жұбаныш Мамыр келді шуақты. Күннің ішін қуаныш Кернеп тұрған сияқты....

Замана озды, Діндер тозды Адамның ішкі Жындары қозды....

Ә дегенге мә десіп, өре тұрып, Бет ауызды соққыға бере отырып, "Құладым деп оқыста" ата - анаға Қорыққаныңнан айтасың бір өтірік!...

Ақтарылып бағайын, Аңғарғайсың бар мәнін: Айныса да ағайын, Айнымасын арманың!...

Әр күн сайын құлшынып, Әр күн сайын түле бір. Мәңгі күрес - тіршілік, Мәңгі майдан - бұл өмір....

Ақиқат пен өтірік - бөлек бесік, Ар - ожданға жүрсек те көмектесіп. Ажыратып болмайсың ақ - қараны, Адамдардың өмірге көп өкпесі....

Қанатынан қаңтардың қары бүркіп, Қашатұғын көргенде бәрі де үркіп. Қырағы көз бұл күнде қарауытып, Қалғып отыр қияда кәрі бүркіт....

Шарап, сенде бар жүзімнің ашу, кегі, ызасы. Саған басын тұрады иіп дастарханның жүз асы. Жасайсың сен ырду - дырду той - тамаша, сауық кеш, Сол сауықты өзің және бірінші боп...