Талап - Сәбит Дөнентаев
Өлеңдер
ТАЛАП - Сәбит Дөнентаев
Әр дәулет саған даяр етсең талап,
Бақ келмес іздеп сені жатсаң қарап,
«Нұр жауар талаптыға» деген қарттар,
«Жүргенге жөргем...» бар ғой бұрыннан - ақ!
«Жалғызбын, жарлымын» деп қорғаламай,
Сал құлаш, бір өзіңді жүзге балап.
Әр бірі талап пенен тауып жатыр,
Дүниеде неше өнерлі көрсең санап,
Өзіңде етіп еңбек тапқан мал жоқ,
Қалайша күн көресің ұрттап, жалап?
«Құл болмас сатып алмай...» дегендейін,
Қиын ғой жұрт болуың қолға қарап,
Бұлайша кетіп кейін тұрғаныңа,
Дос күліп, дұшпандарын жүр табалап,
Көз салып осыларға, ойланатын,
Біздерде жігер, намыс бар ма, қазақ?
Әр дәулет саған даяр етсең талап,
Бақ келмес іздеп сені жатсаң қарап,
«Нұр жауар талаптыға» деген қарттар,
«Жүргенге жөргем...» бар ғой бұрыннан - ақ!
«Жалғызбын, жарлымын» деп қорғаламай,
Сал құлаш, бір өзіңді жүзге балап.
Әр бірі талап пенен тауып жатыр,
Дүниеде неше өнерлі көрсең санап,
Өзіңде етіп еңбек тапқан мал жоқ,
Қалайша күн көресің ұрттап, жалап?
«Құл болмас сатып алмай...» дегендейін,
Қиын ғой жұрт болуың қолға қарап,
Бұлайша кетіп кейін тұрғаныңа,
Дос күліп, дұшпандарын жүр табалап,
Көз салып осыларға, ойланатын,
Біздерде жігер, намыс бар ма, қазақ?
Абайғa - Сәбит Дөнентаев
Бәрі бала жас еді, Бәрі ұйқыда мас еді Барлық қазақ баласы. Сонда ішінен жарқ етіп, Ақыл ойын сарп етіп, Жөн бастаған данасы!
Көңіл мен тіл - Сәбит Дөнентаев
Тіл көңілдің тілмәші, Көңілдің жоқ сырласы, Тілмәшіңді оң жұмсап, Теріске, көңілім, бұрмашы:
Ой - Сәбит Дөнентаев
Қаза берсе түбі жоқ, Қазбағанда суы жоқ, Ой деген бір шыңырау. Талаптыға жеткізбей, Талапсызды өткізбей, Жынды қылған, құрғыр - ау! Сені қуған кісі
Ақыл - Сәбит Дөнентаев
Мен сені жандай жақсы көрдім, ақыл, Сонан соң, іздей, сұрай бердім ақыр. «Менде бар, менде бар» деп әр біреулер, Жан біткен саған толық болып жатыр.
Жер - Сәбит Дөнентаев
Осы жер жұмыртқадай дөңгеленген, Ең алғаш мұның өзін төртке бөлген, Сол төрттің үшеуі су, бірі - ақ, құрғақ, Бекер деп айтпас мұны қағаз керген.
Замандастар - Сәбит Дөнентаев
Жабысайық өнерге, Ынтықпай қарап өлерге, Өзіміз керек демесек, Керек қи бізді келер ме!