Сыр - Сәбит Дөнентаев
Өлеңдер
СЫР - Сәбит Дөнентаев
Жақын досты көре алмай,
Жалпы досқа сене алмай,
Ойды заман тізерлеп,
Жүр - ау шыбын өле алмай
Еткен жұмыс іс болмай,
Іс қылуға күш болмай. –
Жүрек қатып мұз боп тұр,
Суық түсіп қыс болмай.
Егін жыртып тақырға,
Қатқыл, тастақ - татырға,
Бейнет кетіп далаға,
Құр қол тұрмыз ақырда.
Құмар болып атаққа
Төс түрілді садаққа,
Атақ кетті айналып
Ұйқы - тұйқы шатаққа.
Тимей түзу нысана,
Көңіл қайғы құса да.
Іс аяғы айналды,
Мол әңгіме, қысаға.
Шын бақ бізден қашып тұр,
Уыстап топырақ шашып тұр.
Дәмелі бак қырсық боп,
Мол қып қойнын ашып тұр.
Тас - таламай шырқымыз,
Сырлы бояу сыртымыз,
Болатын күн туар ма,
Не қылсақ та ырқымыз.
Ұққанға бұл ішкі сыр,
Ұқпағанға тек бір жыр,
Тілегі бір замандас,
Ақы алмасаң, мойның бұр.
Жақын досты көре алмай,
Жалпы досқа сене алмай,
Ойды заман тізерлеп,
Жүр - ау шыбын өле алмай
Еткен жұмыс іс болмай,
Іс қылуға күш болмай. –
Жүрек қатып мұз боп тұр,
Суық түсіп қыс болмай.
Егін жыртып тақырға,
Қатқыл, тастақ - татырға,
Бейнет кетіп далаға,
Құр қол тұрмыз ақырда.
Құмар болып атаққа
Төс түрілді садаққа,
Атақ кетті айналып
Ұйқы - тұйқы шатаққа.
Тимей түзу нысана,
Көңіл қайғы құса да.
Іс аяғы айналды,
Мол әңгіме, қысаға.
Шын бақ бізден қашып тұр,
Уыстап топырақ шашып тұр.
Дәмелі бак қырсық боп,
Мол қып қойнын ашып тұр.
Тас - таламай шырқымыз,
Сырлы бояу сыртымыз,
Болатын күн туар ма,
Не қылсақ та ырқымыз.
Ұққанға бұл ішкі сыр,
Ұқпағанға тек бір жыр,
Тілегі бір замандас,
Ақы алмасаң, мойның бұр.
Сыр Сәбит Дөнентаев Сәбит Дөнентаев өлеңдері Сәбит Дөнентаев аудармалары тілегі бір замандас ішкі сыр
Өлімге - Сәбит Дөнентаев
Қартаймайтын, қалмайтын, бабай өлім, Бар ма, сірә, біреуді аяр жерің? Сен катысқан жұмысқа қарсы келіп, Ауыз ашар адам жоқ, қозғап ерін.
Заман кімдікі - Сәбит Дөнентаев
Бұл заман байқағанға күштінікі, Азулы, тырнақты мен тістінікі, Дүниенің патшалығы, батырлығы — Тыпырлап тыныш жатпаған істінікі.
Талап - Сәбит Дөнентаев
Әр дәулет саған даяр етсең талап, Бақ келмес іздеп сені жатсаң қарап, «Нұр жауар талаптыға» деген қарттар, «Жүргенге жөргем...» бар ғой бұрыннан - ақ!
Көңіл мен тіл - Сәбит Дөнентаев
Тіл көңілдің тілмәші, Көңілдің жоқ сырласы, Тілмәшіңді оң жұмсап, Теріске, көңілім, бұрмашы:
Бұлбұлға - Сәбит Дөнентаев
Не гүл жоқ, не дауысыңды тыңдаушы жоқ, Бейнеті - босқа кеткен сорлы бұлбұл!
Замандастар - Сәбит Дөнентаев
Жабысайық өнерге, Ынтықпай қарап өлерге, Өзіміз керек демесек, Керек қи бізді келер ме!