Жоғалған алтын
Өлеңдер
Мағжан Жұмабаев
Апалап, қуанбастан, жылаған күн,
Жүрем деп қаз - қаз тұрып, құлаған күн.
Еркелеп, құр былдырлап, өтірік жылап,
Алдына апам байғұстың сұлаған күн.
«Апа», «мама» деген сөзге тіл келген күн,
Ауызға тозаң - топырақ, күл келген күн.
Сенделіп мас кісідей ырғаң - қиқаң,
Аттап аяқ басуға әл келген күн.
Біреу ұрысса, қамығып, жас келген күн,
Ойға жалғыз емшек пен ас келген күн.
«Болар енді, тойдым»,- деп ас қайтармай,
Бере берсе, ретпен дес берген күн.
Аяқ басып қотанды, жүгірген күн,
Шешенің емшегінен түңілген күн.
Тыпыр - тыпыр ары - бері жарысқан боп,
«Кімді озды» дегі, атаға жүгінген күн.
Тай мініп, желі айнала жарысқан күн,
Тең құрбы, балалармен алысқан күн.
Қымс етсе: «Әке, апа, тиеді!»- деп,
Жұдырықты кезек - кезек салысқан күн.
Батпаққа, қоға тартып, аунаған күн,
Көңілді ылғи ойынмен аулаған күн.
Ренжу, қабақ шыту, мұңаю жоқ,
Жаңбыры қайғы - зардың жаумаған күн.
Қымбат күн, қолға түспес сен алтын күн
Беретін іздеп тауып жоқты бар қып.
Жарқ еттің, көз ашқанша ғайып болдың,
Ашылмас қара тұман қаптады түн.
Апалап, қуанбастан, жылаған күн,
Жүрем деп қаз - қаз тұрып, құлаған күн.
Еркелеп, құр былдырлап, өтірік жылап,
Алдына апам байғұстың сұлаған күн.
«Апа», «мама» деген сөзге тіл келген күн,
Ауызға тозаң - топырақ, күл келген күн.
Сенделіп мас кісідей ырғаң - қиқаң,
Аттап аяқ басуға әл келген күн.
Біреу ұрысса, қамығып, жас келген күн,
Ойға жалғыз емшек пен ас келген күн.
«Болар енді, тойдым»,- деп ас қайтармай,
Бере берсе, ретпен дес берген күн.
Аяқ басып қотанды, жүгірген күн,
Шешенің емшегінен түңілген күн.
Тыпыр - тыпыр ары - бері жарысқан боп,
«Кімді озды» дегі, атаға жүгінген күн.
Тай мініп, желі айнала жарысқан күн,
Тең құрбы, балалармен алысқан күн.
Қымс етсе: «Әке, апа, тиеді!»- деп,
Жұдырықты кезек - кезек салысқан күн.
Батпаққа, қоға тартып, аунаған күн,
Көңілді ылғи ойынмен аулаған күн.
Ренжу, қабақ шыту, мұңаю жоқ,
Жаңбыры қайғы - зардың жаумаған күн.
Қымбат күн, қолға түспес сен алтын күн
Беретін іздеп тауып жоқты бар қып.
Жарқ еттің, көз ашқанша ғайып болдың,
Ашылмас қара тұман қаптады түн.
Бір жас бар – 10 жас деген ойнақтаған
Бір жас бар – 10 жас деген ойнақтаған, Тай мініп, жабағыны ойнақтатқан. Келген соң одан әрі – 15 жас бар, Жастық шақ еш нәрсені ойлатпаған.
Ананың хаты
Байғұс ана хат жазыпты, Депті «балам сағындым», Ұмыттың ғой бізді тіпті, Бір келмедің неғылдым?
Қайран жеңгем
Су сұраса сүт берген, айран берген, Қартайып қалыпсың - ау, қайран жеңгем! Қарғаның валетіндей едірейіп, Қасыңа мына біреу қайдан келген?
Сарғайып келген егін толқынданса
Сарғайып келген егін толқынданса, Жас орман, жел күңірентіп, әнге салса, Жапырақтың жасыл ләззатты саясында Бақшада мойыл қаймақ жасырынса.
Замандастарыма
Орыстың тәржіме еттім мысалдарын, Әзірге қолдан келген осы барым. Қанағат азға деген, жоққа сабыр, Қомсынып қоңырайма, құрбыларым.
Жазғытұры
Су ақты, жетті апрель, қырдан ойға, Секіріп арық-тұрақ кетті тойға. Жас бала: «Жазғытұры туды»,- десіп, Жабағы, көтерем тай, ақсақ қой да,