Жұлдыздар сөніп барады
Өлеңдер
Мұқағали Мақатаев
Жұлдыздар сөніп барады
Айналып келді батқан күн,
Жығылды түннің жалауы.
Алауын бақпай ақ таңның,
Жұлдыздар сөніп барады.
Адамның бағзы арманы -
Жұлдыздар қайда манағы?
Аспанның лағыл маржаны,
Мұхитқа батып барады.
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Жұлдыздар сөніп барады
Айналып келді батқан күн,
Жығылды түннің жалауы.
Алауын бақпай ақ таңның,
Жұлдыздар сөніп барады.
Адамның бағзы арманы -
Жұлдыздар қайда манағы?
Аспанның лағыл маржаны,
Мұхитқа батып барады.
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 1
Мұқағали Мақатевтың өлеңдері 2
Гүлдер семіп барады
Жер ылғалын, күн нұрын көріп толып, Бал араға бар нәрін беріп болып, Күннен күнге дерт жеңген нәрестедей Гүл сарғайып барады семіп, солып.
Әулие
Сілелеп, құртып мұршаны, Саят қып тауда жүргенде. Сая ғып қалың шыршаны, Кетіппін ұйықтап бірдемде.
Таң алдында
Айдың да кеткісі жоқ көк бетінен, Табандап жатып апты етпетінен. Күн түнге таңнан хабар айтып еді, Жұлдыздар үркіп кетті бет - бетімен.
Несіне асығады?!
Күн қайда асығады?! Нендей күш күннің нұрын жасырады?! Қызарып соңғы сәуле шашырады. Күн түйе алмай барады шашын әлі.
Жалаң аяқ қыз
Төпеп тұрған нөсерге қарамай - ақ, Бір қыз кетіп барады жалаң аяқ. Жалтыраған әдемі топылиын, Кім біледі, жауыннан барады аяп.
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің
Кереметі - ай, мына жарық сәуленің! Езу тартып барады, әне, әлдекім, Алатау да жатыр, әне, сәнденіп, Ал мен болсам, бір жаныммен әуремін.