Сонымен құладың ба, тас қамалым, Қалмады күйініштен басқа амалым. Зиратың аяқ асты болмасын деп, Бұзылған қорғанымнан тас қаладым....

Бұл дүние не боп кетті? He боп кетті? Ой! Балам!.. Қызығым - ау, бұзығым - ау, Отқа түсіп, ойнаған....

Аттанарда алыс жолға, Тапсырды әкем аманатын. Серт етіп мен де алдым қолға, Әкемнің берген «асыл затын»...

Тұрғанда ұйқы - тұйқы ақ самайым, Мен қалай, Әбе, сені жат санайын. Абыржып асаңды ұстап отырғаның, Ашулы Грозный патшадайын....

Босанған Ана. Көктемде дала бусанып, Біріне - бірі болар ма ұқсас мұншалық. Толғатып дала, Есен - сау Ана ұл тауып, Бара жатады көктемнің көкшіл бұлты ауып,...

Біздің үй болатұғын осы арада, Жататын бұлақ ағып босағада. Орны да өшейін деп қалыпты ғой, Өтіпті көп уақыт... Тоса ма алда....

Жүре - жүре мен өмірге қанықтым, Өмір сырын жаңа біліп, жаңа ұқтым. Қызбалақтық күндерімді ұзатын, Енді, міне, әке боп та қалыппын....

Бәрі де үнсіз. Үнсіз аспан, үнсіз жер, Үнсіз орман, үнсіз таулар, үнсіз көл. Мен де үнсізбін, дәрменім жоқ күрсінер....

Біздер жүрміз дер кезінде туылып, Суға түсіп, отқа өртеніп, жылынып, Жетімдердің ұясына тығылып, Жесірлердің көз жасына жуынып,...

Көктем кетті, күз, міне, жуықтады, Бармысыңдар, бауырлар, қырықтағы? Бәрің тірі қалдың ба, қарығанда Қырықыншы жылдардың суықтары?...