Қарлығаш көмей Құрбым - ау Қай күні, қандай Анадан, Бағына елдің тудың - ау?! Ізеттім, әрі келбеттім, Қасыңда жүріп көрмеппін....

Боз ала ауыл жастары, Бозбала күнін тастады. Боз жаулық жауып қыздарға, Шаңырақ құра бастады....

«Мұғалима бізге бақыт туралы шығарма жаздырды. Бақыт деген не екенін мен қайдан білейін...» Бақыт деген - сенің бала күндерің...

Дей алмаймын "жиынның жұлдызымын", Қуып жүрген бір жанмын жыр қызығын. Сезім нәзік, ой жүйрік, кейде кекшіл, кейде жарқын қазақтың бір қызымын....

Арылмасын аппақ нұр бастарынан, Шашпа ызғар, Күнімді баспа, мұнар! Кетпе, шуақ, Мына елдің аспанынан....

Бір өлеңі - бір елдің мұрасындай, Жыр жаза алмай жүрмін мен Расулдай. Расулдай... Бағым да жүр ашылмай, Құсбегінің қолындағы лашындай....

бәрін де ұғып тұрдым. Жанарымнан от - ұшқын шашылғанмен, жанымда тұнып тұр мұң - сен мені ұмыт, құрбым....

Абыройы Күнмен жарысқан, көкірегінен әсем ән ұшқан, мейірін төккен адамға бақытты байтақ даламда...

Қараңғы түн, сары дала, Көрінбейді айнала. Боран соғып тұр борап, Жолды басқан құр сорап....

Абақтыда айдан, күннен жаңылдым, Сарғайдым ғой, сар даламды сағындым. «Қарашығым, құлыным!» деп зарлаған Алыстағы сорлы анамды сағындым....