Сезініп тұрып бір ойдың барын санамда, Сана – сезімім шарықтасыншы ғаламда. Ауасы тұман, ал суы сұрғылт ластанып жүр ғой табиғат, Солар секілді ластанып барады адамда....

Мен сонда жылап қалғам. Сен сезбедің. Кетті ұшып жыраққа арман. Мұның бәрі неліктен? Білесің сен - өзіңді ұнатқаннан; сосын, сосын жүргеннен ұмыта алмай алып - ұшып жеткенде...

Ойнақтаған ойларым далада жүр, Тәнтіреп тәнім қалды қалада құр, Балқантауда қалып еді Тұрсын жалғыз, Менде жалғыз қалармын қара да тұр....

Долы дауыл өзінше күш қылады, Ақ қайыңды мұңайтты құстың әні. Көкте Құдай қол бұлғап шақырды ма? Абыр – сабыр аспанға ұшты бәрі....

Құлагердің бермесе екен тағдырын… Өлкесінде ойнақтаған өлеңнің, Құлаш керген, бастықпаған құлынмын. Бөрі ұлыған қасқа түннің ішінде, Дәрігердің құрығына іліндім....

Аспайтын өзен едім бір арнадан, Досқа да, дұшпанға да жыр арнаған. Дұшпанды мақтамасам, даттамаймын, Бір жақсылық бір күні қылар маған....

Аспанның періштесі шығарсың сен, Сен болып кеткендей – ақ қыл қаламым, Бәрі жұпар мен үшін түнгі Ауаның, Түнгі аспаннан бір жұлдыз жымың қақса, Сенен басқа ойыма кімді аламын....

Қара қамшы Қара қамшы енесің түсіме кей кездерде, Ұйықтасам да тып – тыныш кісінемей. Жон арқамнан осып бір оятуға, Тұрасың босағада күшің келмей....

Астана боп атандың, Атыңа сай бол ендеше. Көркіңді көрген жаhанның Айызы қансын сен десе....

Ақ айдын айырбас боп тас қалаға, Тұрсам да жанға жайлы баспанада. Парлатып көздің жасын Жайыққа ұшқан Мен, апа, секілдімін ақ шағала....