Абыройы Күнмен жарысқан, көкірегінен әсем ән ұшқан, мейірін төккен адамға бақытты байтақ даламда...

Жүректі тербеп бал сезім, қоштастым сонда дірілдеп. Аузымнан шықпай бар сөзім, ішімнен тұрдым "күнім" деп....

Жылдан жылға сиреуде достарым да, жаным жиі көмілер тоспа мұңға. Жалғыз едім, барамын жартыланып, бір өшеді, бір жанып от жанымда....

Телефон шыр етеді: сонда менің жүрегім дір етеді, көйлегімнің желбіреп гүл етегі жүгіремін. Не пайда, сен емессің....

Қараңғы түн, сары дала, Көрінбейді айнала. Боран соғып тұр борап, Жолды басқан құр сорап....

Абақтыда айдан, күннен жаңылдым, Сарғайдым ғой, сар даламды сағындым. «Қарашығым, құлыным!» деп зарлаған Алыстағы сорлы анамды сағындым....

Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы, Бұдан артық рахат табылмайды. Бұлдырасын өткен күн сағымдай бір, Бір әңгіме қозғашы ауыл жайлы....

Бір ән бар бүгінгі ұрпақ естімеген, (Сонау бір соғыс жылы естіген ем) Әредік, елдеқалай есіме алсам, Қос басы, қою қара кешті көрем....

Тағы, міне, қоштастым бір күніммен, Қош айтыстым бір күнгі тірлігіммен. Тоқтатып кер толассыз қозғалысты, Түссең - дағы тәңірдің кіндігінен....

Емханада бар еді бір келіншек, Емделуге, асқа да бір келуші ек. Ерлі - зайып адамдар деп қалатын, Ертелі - кеш екеуміз бірге жүрсек....