Ай, балбөбек, балбөбек, балдайсың, Атқан жазғы арайлы таңдайсың. Күлгеніңде көктемгі күндейсің, Күн нұрымен құлпырып гүлдейсің....

Біреуге достық жасасам, Қастық боп қайтады өзіме. Жүрегімді ұқпай етед шам, Еркіндеу айтқан сөзіме....

Отырам кейде құрысып, Бойымда бір жүк жатқандай. Өтеді уақыт жылысып, Өз міндетін атқармай......

Жас дәурен – гүл жазира, қайран жазым, Тыңдаған ерке сұлу айтқан назын. Әсерлі ән, көк нөсер күй, сал домбыра, Жігіттің тебірентесің өнерпазын....

Артқа тастап алтыны, Жанна жетті жетіге. Жазды бастап «А», «Б»- ны, Бірді қосып екіге. Нажағайдай жалт беріп, Жарқылдайды жанары....

Жеті жасар баласын Жетпісте шал жетектеп, Келе жатыр көшеде, «Қайда әлгі мектеп» деп Жетпіс келед сүрініп, Жеті келед жүгіріп....

Тоқта, жолдас! Бұзба көше тәртібін. Өткізе алмай Өміріңнің артығын Жүрсің бе сен! Қалай - қалай басасың?...

Бірақ та күн мәңгілікке тұтылмас, Күн екені тұтылса да ұмытылмас. Тұтылғанмен бүгінгі күн, дәл ертең Күлім қағып шығатыны ып - рас....

Қазақта қазына мол қазылмаған, Қағазға қасиеті жазылмаған. Қарусыз қазынасын қазған бар ма? Құр қолмен, құр даурықпен бажылдаған....

Асау той, тентек жиын, опыр - топыр, Ішінде түсі суық бір жан отыр. Алысты тұманданған ол ойлайды, Өзге жұрт ойды нетсін, өңкей соқыр....